Φεύγει και ο Σισέ λοιπόν. Ή μάλλον τον διώχνουν, όπως έχουμε ξαναπεί αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό. Τα «τι» και τα «πώς» προσωπικά τα έχω εξαντλήσει και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για το τι ακριβώς παίζεται. Σιγά σιγά αρχίζει να το καταλαβαίνει και κόσμος που μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν «αλλού» και απλώς παρακολουθούσε αποσβολωμένος τη διαδικασία ξεπουλήματος χωρίς να αντιδρά. Δίχως να έχει τη δύναμη να ψελλίσει το παραμικρό, με τα φτερά κομμένα.
Στον Παναθηναϊκό που σχεδιάζουν αυτοί που κινούν ακόμη και αυτή την ώρα τα νήματα, ο Σισέ δεν έχει καμία απολύτως θέση. Πολυτέλεια ήταν και ποτέ μα ποτέ δεν τον είδαν ζεστά. Ποτέ δεν τον αγάπησαν γιατί ο «αληταράς» αυτός τους χάλασε την εικονική πραγματικότητα που είχαν φτιάξει, τους μεγάλωσε το κλειστό κλαμπ που είχαν δημιουργήσει. Ο Τζιμπρίλ παραήταν μεγάλος για τον Παναθηναϊκό που οραματίζονται οι σημερινοί του ιδιοκτήτες. Όπως και ο Ζιλμπέρτο φυσικά, για τον οποίο κοντεύουμε να ξεχάσουμε πως ήρθε μέρα με χιλιάδες λαού στο «Βενιζέλος» και έφυγε νύχτα σαν κλέφτης.
Τα πράγματα είναι απλά και δεν σηκώνουν περαιτέρω αναλύσεις, αντιδικίες και κυνήγι φαντασμάτων. Παρά τις φιλότιμες και απεγνωσμένες προσπάθειες των δεξιών και των αριστερών χεριών του Γιάννη Βαρδινογιάννη ώστε να μας πείσουν ότι για όλα τα δεινά –όχι μόνο του Παναθηναϊκού αλλά ίσως και της χώρας ολόκληρης– ευθύνονται ο Βγενόπουλος με τον Πατέρα, οι αριθμοί είναι ξεκάθαροι όπως επίσης και τα γεγονότα. Αλλά συνήθως οι λεπτομέρειες μοιάζουν ασήμαντες για να τους χαλάσουν την ιστορία που έχουν φτιάξει προκειμένου να παραμυθιάζονται μεταξύ τους και να παραμυθιάζουν και όποιον ακόμη, πάνω στην αφέλειά του, τσιμπήσει.
Κακά τα ψέματα, ο βασικός υπαίτιος για τη δημιουργία της σημερινής κατάστασης του Τριφυλλιού (εξακολουθεί να) έχει όνομα και επώνυμο. Όσο δε συνεχίζεται η επιχείρηση συγκάλυψης και μετάθεσης ευθυνών, το πιο πιθανό να πετύχουν είναι αυτό που πέτυχαν και πριν από τρία χρόνια. Να τσιτώσουν με τα ψέματα και τη λάσπη τους τον κόσμο και να τον ξαναβγάλουν στους δρόμους.
Μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ήταν, είναι και πιθανότατα θα είναι (αφού κανείς ποτέ δεν πίστεψε ότι θέλει πραγματικά να πουλήσει) ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Αυτός έχει στα χέρια τους τις μετοχές, αυτός κουνάει και το ντέφι στον ρυθμό που θέλει. Τρία χρόνια με τα κορόιδα να πληρώνουν και το παλιό και νέο «επιτελείο» του να τους ξεσκίζει για ό,τι κι αν κάνουν, σωστό ή λάθος, ήταν καλά για την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Δυστυχώς όμως για τον Παναθηναϊκό, κάποια στιγμή τα συγκεκριμένα κορόιδα ξύπνησαν και αρνούνται να συνεχίσουν να πληρώνουν για να τους βρίζουν αυτοί που (υποτίθεται πως) συνδιοικούν.
Αν θέλετε τη γνώμη μου, το μεγάλο λάθος όσων μπήκαν πριν από τρία χρόνια στην ΠΑΕ έγινε πέρσι τον Μάιο όταν υποχώρησαν τόσο εύκολα και έφυγαν, σε πρώτη φάση προσωρινά και πλέον οριστικά. Κι αυτό καθώς με τη δυναμική που υπήρχε από την κατάκτηση του νταμπλ, τους παικταράδες που ήρθαν στην ομάδα και την επιστροφή της υγείας στην κερκίδα, κανείς δεν θα τολμούσε να τους κουνήσει διότι όποιος κι αν ήταν αυτός θα τον έπαιρναν –δικαίως– στο κυνήγι οι οπαδοί που ύστερα από χρόνια είδαν το φως το αληθινό.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τη δική μου ή τη δική σας άποψη η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη. Οι πολυμετοχικοί μπήκαν στην ομάδα, έδειξαν τι μπορούν να κάνουν, ποια είναι η νύχτα και ποια η μέρα, έκαναν τελικά πίσω, αλλά το πλήρωσαν το τίμημα και με το παραπάνω. Ρίξτε μια ματιά στο ξέσκισμα που έφαγαν (και τρώνε) και θα καταλάβετε. Οι όποιες δε συγκρίσεις με το παρελθόν, ούτε γέλια δεν προκαλούν.
Και μην πει κανείς «μα τα ίδια άκουγε και ο Βαρδινογιάννης», διότι απλά ο Βαρδινογιάννης δεν πρόσφερε τα ίδια καθώς ποτέ του δεν θέλησε να εκμεταλλευτεί τη δύναμή του και να ασχοληθεί σοβαρά. Ο Βαρδινογιάννης είναι εκτός συναγωνισμού, είναι πια καμένο χαρτί για την πλειονότητα του Παναθηναϊκού κόσμου, για όσους τελοσπάντων θέλουν τον Παναθηναϊκό μεγάλο. Είναι όμως και ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟΣ, οπότε δεν μπορεί να παριστάνει τον θεατή και να πετάει το μπαλάκι αλλού. Όταν θα πουλήσει όλες τις μετοχές του, τότε θα μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα. Μέχρι τότε, απλά θα είναι όχι μόνο ο βασικός μέτοχος, αλλά και ο βασικός... ένοχος.
Όπως επίσης είναι ξεκάθαρο ότι το υπάρχον πολυμετοχικό σχήμα ΔΕΝ μπορεί να συνυπάρξει. Οπότε δεν οδηγούν και πουθενά τα ερωτήματα του στιλ «γιατί δεν βάζουν λεφτά αυτοί που έφυγαν;» κλπ. Αν λοιπόν ο Γιάννης Βαρδινογιάννης θέλει πραγματικά να πουλήσει μπορεί κάλλιστα να το κάνει, αλλά με άλλους αγοραστές.
Οι συγκεκριμένοι έπαθαν, έμαθαν και την έκαναν έχοντας πληρώσει την επιθυμία τους ένα σκασμό λεφτά. Και στο κάτω-κάτω, αν δεν τους εμπιστεύεται και τους θεωρεί αναξιόπιστους ή ανακόλουθους, δεν χρειάζεται να τους επικαλείται κάθε τρεις και λίγο. Άλλωστε, ένας αληθινός εγγυητής δεν δίνει την ομάδα του σε ανθρώπους που δεν μπορούν να εγγυηθούν την επιτυχία. Έτσι δεν είναι; Άρα; Άρα… περαστικά σου και πάλι, Παναθηναϊκέ, εκτός κι αν γίνει κανένα θαύμα!
ΥΓ. Α, και μην ξεχνάτε και την... κασέτα ε; Όποιος μιλάει υπέρ του Βγενόπουλου, του Πατέρα και της Παναθηναϊκής ΥΓΕΙΑΣ «τα παίρνει» και όποιος νοσταλγεί την προ πολυμετοχικότητας εποχή απλώς αγαπάει τον Παναθηναϊκό. Μπεεεε...
Αν σας αρέσει η δουλειά μας και θέλετε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί σας ακόμη πιο δυναμικά, κάντε κλικ σε μια διαφήμιση από κάτω!
