Ο Βίκτορ Ζοσέ Ανίνιο Βερμούδες ή κατά κόσμον Βίκτορ Βιτόλο, είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει για τον Παναθηναϊκό το διάδοχο του Ζιλμπέρτο Σίλβα στη νευραλγική θέση του αμυντικού μέσου.
Μία θέση που παίζει σημαίνοντα ρόλο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και που το "τριφύλλι" μετά την αποχώρηση του πρώην αρχηγού της Εθνικής Βραζιλίας αλλά και την πώληση του συμπατριώτη του Μαρσέλο Μάτος είχε (απο)μείνει μόνο με τον Σιμάο.
Κατά συνέπεια, υπήρχε πρόβλημα ποσότητας, προφανώς και ποιότητας στη συγκεκριμένη θέση. Ανεξαρτήτως του εάν θα ολοκληρωθεί ή όχι η μεταγραφή του Ισπανού μέσου, δεν παύει να αποτελεί γεγονός ότι αυτή τη φορά η διοίκηση του Παναθηναϊκού έδειξε άριστα αντανακλαστικά και παλεύει να κάνει ένα "κόλπο", το οποίο εάν ολοκληρωθεί δίχως απρόοπτα θα αποτελέσει μία εξαιρετική λύση για την ομάδα.
Ο Βιτόλο είναι ένας ποδοσφαιριστής που γνωρίζουμε τι μπορεί να κάνει στο γήπεδο: έχει καλά τρεξίματα, κλείνει σωστά τους χώρους και είναι άριστος τακτικά, δύσκολα χάνει προσωπικές μονομαχίες και είναι σχετικά γρήγορος σε αντιδράσεις και ταχύτητα.
Η τεχνική του κατάρτιση δεν είναι εντυπωσιακή, ωστόσο δεν κάνει πολλά λάθη στην υποδοχή της μπάλας και στην πρώτη πάσα από την άμυνα προς τη μεσαία γραμμή, στοιχεία σημαντικά για τη θέση που αγωνίζεται. Βλέπει γήπεδο, έχει "επιθετικό" μαρκάρισμα και στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι σαφώς μεταξύ των κορυφαίων στη θέση του τα τελευταία χρόνια.
Ολα αυτά μαζί, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν θα χρειαστεί μεγάλο διάστημα προσαρμογής στον Παναθηναϊκό, υπό την έννοια ότι γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα, τον καθιστούν στα μάτια μου "σούπερ περίπτωση". Ιδίως εάν αναλογιστεί κανείς την οικονομική συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε και τα συνακόλουθα δεδομένα που απορρέουν απ' αυτήν.
Το μεγαλύτερο, ωστόσο, πρόβλημα-"αγκάθι" που υπάρχει κατά τη γνώμη μου αυτήν την περίοδο στην ομάδα αφορά στον στράικερ. Ο νέος Παναθηναϊκός θα πρέπει γρήγορα να ξεμάθει να παίζει για τον φουνταριστό επιθετικό του (Σισέ) και να προσαρμόσει το παιχνίδι του στηριζόμενος σε πιο ομαδικά κριτήρια και επιλογές. Κοινώς, όσο χρόνο πήρε αυτά τα χρόνια στους υπόλοιπους παίκτες του Παναθηναϊκού να μάθουν να παίζουν για τον Σισέ, άλλον τόσο είναι πιθανό να πάρει για να... ξεμάθουν! Πόσο μάλλον όταν ακόμα δεν γνωρίζει κανείς ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά του επιθετικού κορυφής που θα έχει ως βασικό η ομάδα για του χρόνου.
Προς το παρόν υπάρχει μόνο ο Πετρόπουλος, που δεν έχει καμία σχέση με τον Σισέ τόσο παικτικά όσο και στα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του (πιο βαρύς, δίχως εκρηκτικότητα και περισσότερο φορ περιοχής που δεν μπορεί να τραβιέται στα άκρα ή εκτός του "κουτιού"). Και θα πρέπει να "τρέξουν" οι διοικούντες για να αποκτηθεί τουλάχιστον ένας ακόμα στράικερ. Οσο γρηγορότερα, τόσο το καλύτερο.
OnSports.gr
