Για το μήνα Ιούλιο του σωτήριου έτους 2011 ήταν προγραμματισμένες δύο εκτοξεύσεις. Η μία πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Στις 8 Ιουλίου, χιλιάδες Αμερικανοί πήγαν στο ακρωτήριο Canaveral και παρακολούθησαν την εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Atlantis. Ήταν το τελευταίο ταξίδι του στο διάστημα, καθώς η NASA αποφάσισε να αναστείλει το πρόγραμμα πτήσεων λόγω ελλείψεως των σχετικών κονδυλίων.
Στις 8 Ιουλίου, χιλιάδες Αμερικανοί πήγαν στο ακρωτήριο Canaveral και παρακολούθησαν την εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Atlantis. Ήταν το τελευταίο ταξίδι του στο διάστημα, καθώς η NASA αποφάσισε να αναστείλει το πρόγραμμα πτήσεων λόγω ελλείψεως των σχετικών κονδυλίων.
Η άλλη εκτόξευση ήταν προγραμματισμένη για την 1η Ιουλίου και δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε. Μερικές χιλιάδες πράσινες καρδιές (γιατί τα εκατομμύρια ξύπνησαν και «μας τελείωσαν») περίμεναν εναγωνίως την εκτόξευση του Παναθηναϊκού στη στρατόσφαιρα. Δεν την είδαν, καθώς ο κ.Ανδρέας Βγενόπουλος αποφάσισε να αναστείλει το πρόγραμμα αναδόμησης της ομάδας, προφανώς λόγω ελλείψεως των σχετικών κονδυλίων.
Το πότε θα προγραμματιστεί η επόμενη εκτόξευση, δεν το ξέρουμε με ακρίβεια. Ίσως την 1η Αυγούστου, ίσως την 1η Σεπτέμβρη που θα είναι και ολόγιομο το φεγγάρι. Επειδή όμως το «περάστε την πρώτη του μηνός» έγινε μεγάλη επιτυχία μόνο στον κινηματόγραφο, το πιθανότερο είναι να ανακοινωθεί στις 31 Σεπτεμβρίου. Κι αν δεν υπάρχει αυτή η μέρα στο ημερολόγιο, μην ανησυχείτε. Θα βρεθούν κάμποσοι πρόθυμοι ακόμα και να την εφεύρουν. Σημασία έχει μόνο να συντηρείται το όνειρο της εκτόξευσης. Όλα τα άλλα είναι ασήμαντες λεπτομέρειες.
Επειδή η ζωή είναι πολύ σκληρή, καλό είναι να πατάμε γερά τα πόδια μας στον πλανήτη Γη και να μη νομίζουμε ότι με ένα βήμα θα φτάσουμε στο φεγγάρι. Οι σωτήρες και οι εκτοξευτές μάς κούνησαν προ πολλού το μαντίλι. Έδωσαν ό,τι είχαν να δώσουν, πήραν ό,τι είχαν να πάρουν και χαιρέτισαν. Σωτήρες και εκτοξευτές τέλος. Απομένει μόνο να δούμε τι μέλλει γενέσθαι και με τους εγγυητές. Θα εκπληρώσουν την υπόσχεση που οι ίδιοι έδωσαν όταν άνοιξαν τις πόρτες στην πολυμετοχικότητα ή θα εμφανιστούν αποφασισμένοι να τραβήξουν το σκοινί μέχρι τα άκρα;
Ο ρόλος του εγγυητή είναι πολύ συγκεκριμένος. Όταν κάποιος μπαίνει εγγυητής σε ένα δάνειο, είναι υποχρεωμένος να πληρώσει τα σπασμένα αν ο πραγματικά υπόχρεος του δανείου φαλίρισε, την κοπάνησε ή τελοσπάντων δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του. Και επειδή εδώ το θέμα είναι περισσότερο ηθικό παρά νομικό, από τη στιγμή που η οικογένεια Βαρδινογιάννη έδωσε συγκεκριμένες εγγυήσεις στον κόσμο του Παναθηναϊκού, οφείλει να βρει τη λύση. Και για να μην ξεχνιόμαστε, κόσμος του Παναθηναϊκού δεν είναι μόνο αυτοί που τη βρίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πέφτει βαρύ για τα μάτια μερικών λοβοτομημένων, να την πληρώνουν και όλοι οι άλλοι.
Ο ίδιος ο Γιάννης Βαρδινογιάννης είχε πει ότι η παραμονή της οικογένειάς του εγγυάται την επόμενη ημέρα για τον Παναθηναϊκό, δεν το είπα εγώ. Και το νόημα της εγγύησης είναι σχετικά απλό. Ότι στα δύσκολα, ακόμα κι αν αυτά τα δύσκολα προκύψουν από λάθη άλλων και όχι αποκλειστικά δικά σου, θα είσαι εκεί για να δώσεις τη λύση. Πληρώνοντας και τα σπασμένα αυτών των άλλων αν δεν υπάρχει άλλη διέξοδος.
Ποια μπορεί να είναι αυτή η «άλλη διέξοδος»; Η εξασφάλιση της διάδοχης κατάστασης, θα μπορούσε να πει κανείς. Κακά τα ψέματα, όμως. Έτσι όπως κατάντησαν τον Παναθηναϊκό οι σωτήρες και οι εκτοξευτές, τέτοια διέξοδος δεν φαίνεται να υπάρχει. Όποιος νομίζει ότι ο Παναθηναϊκός είναι «μαγαζί γωνία» έτσι γενικώς και αορίστως, δεν έχει παρά να πάει στα γραφεία της Motor Oil και να τον ζητήσει με το κλειδί στο χέρι. Κι αν δεν ξέρει πού είναι τα γραφεία του Βαρδινογιάννη, ας ρωτήσει και θα του πουν. Ας πάει, λοιπόν, με μια πρόταση σοβαρή και βιώσιμη στα χέρια του κι αν δεν του τον δώσουν, ας έλθει μετά να μας το πει. Όλα τα άλλα, είναι λόγια να αγαπιόμαστε.
Αφού δεν προκύπτει από πουθενά «άλλη διέξοδος», μια άλλη λύση είναι να πληρώσει τελικά τα σπασμένα αυτός που εγγυήθηκε την επόμενη μέρα. Δεν είναι, βέβαια, τόσο απλό το θέμα. Αν κάποια ξελογιαστεί από κάποιον και πετάξει με τις κλοτσιές τον άντρα της από το σπίτι, έτσι και την παρατήσει αυτός ο κάποιος και την αφήσει με ένα σωρό χρέη στο κεφάλι, πάει πολύ να απαιτεί από τον άντρα της να ξηλωθεί αυτός για να μη χάσει τα ωραία της λούσα μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν πάρει ακόμα το διαζύγιο. Κι όταν, μάλιστα, μερικοί αγαπητικοί τον περιμένουν στην εξώπορτα βρίζοντας και με την πέτρα στο χέρι, είναι κομματάκι δύσκολο να αποδεχθεί αυτός ότι θα είναι και ο κερατάς και ο δαρμένος της ιστορίας.
Επειδή προσωπικά δεν έτυχε να ξέρω τέτοια περίπτωση τόσο large ανδρός, όποιος ξέρει στην πραγματική ζωή κανέναν τέτοιον τύπο, ευχαρίστως να μου τον συστήσει. Πολύ θα ήθελα να τον γνωρίσω. Αυτή ακριβώς είναι η δυσκολία της υπόθεσης. Ότι δεν μπορείς να πεις «ο γέγονε, γέγονε» και να προχωρήσεις, γιατί το ξέρεις πολύ καλά ότι και κίνηση να πας να κάνεις, οι αγαπητικοί είναι ακροβολισμένοι και περιμένουν να σου την πέσουν. Το έχουμε ξαναδεί το έργο, άλλωστε. Και επειδή τα ξέρουμε τα χαμπέρια, είναι κατανοητό ότι κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, προκοπή δεν πρόκειται να έλθει. Είτε αναλάβει η οικογένεια τις ευθύνες που γεννά η υπόσχεσή που η ίδια έδωσε στον κόσμο του Παναθηναϊκού είτε μείνει στη γωνία παρακολουθώντας απλώς τις (μη) εξελίξεις.
Σε ένα από τα πράγματα που έχουν δίκιο όσοι κατηγορούν την οικογένεια Βαρδινογιάννη για όλα τα δεινά του κόσμου, είναι ότι αν συνέβαινε κάτι αντίστοιχο στη Motor Oil, πολύ απλά δεν θα το άφηναν να γίνει. Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, δεν θα επέτρεπαν σε μερικούς μπαχαλάκηδες να διαλύσουν το μαγαζί τους. Το ίδιο οφείλουν να κάνουν και εδώ. Ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιο μέγεθος για να μένει όμηρος μιας αδιέξοδης κατάστασης που δημιουργεί το γινάτι ορισμένων. Όσο πιο γρήγορα μπει τέλος, τόσο το καλύτερο για όλους.
Πηγή: Leoforos.grΑν σας αρέσει η δουλειά μας και θέλετε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί σας ακόμη πιο δυναμικά, κάντε κλικ σε μια διαφήμιση από κάτω!