Καλώς σας βρήκα έπειτα από μερικές ημέρες διακοπών. Στο διάστημα που έλειψα συνέβησαν πολλά και διάφορα που χρήζουν σχολιασμού αλλά εδώ θα είμαστε τις επόμενες ημέρες για να τα λέμε (πιο) τακτικά. Ωστόσο, για να μην βαρύνω μεμιάς το κλίμα, αρχίζω με τα αγωνιστικά και εν καιρώ θα τα πούμε και για τα διοικητικά-μετοχικά με τα… χαΐρια των μεγαλομετόχων και λοιπών μετόχων.
Ηδη ο Παναθηναϊκός έχει δώσει δύο αγώνες για τη νέα σεζόν και φαίνεται σαφώς η προσπάθεια που καταβάλει ο Ζεσουάλδο Φερέιρα για να διαφοροποιήσει την αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας. Παρ’ όλα αυτά, όσο αυτονόητο και κοινότυπο αν ακούγεται, θεωρώ ότι είναι πρόωρο το οποιοδήποτε (δήθεν) σοβαρό συμπέρασμα.
Πέρα από τα... παλτά που έχουμε φάει κατά το παρελθόν με τις «φοβερές και τρομερές» προετοιμασίες διαφόρων, το πανηγυρικό κλίμα από την απόδοση της ομάδας στα καλοκαιρινά φιλικά αλλά και όλα τα συναφή περί εξαιρετικού και οικογενειακού κλίματος στο Τριφύλλι, που αργότερα (μας) γύριζαν μπούμερανγκ, είναι πράγματι πολύ νωρίς για βιαστικές κρίσεις περί «ομάδας του προπονητή» κλπ.
Ομολογουμένως, φαίνεται ότι ο Φερέιρα προσπαθεί να βάλει τη σφραγίδα του στο νέο Παναθηναϊκό δημιουργώντας ένα σύνολο πρωτίστως συμπαγές και ακολούθως πιεστικό, δημιουργικό και γρήγορο, αλλά από το «προσπαθώ» στην προετοιμασία μέχρι να το «βγάλω» στους επίσημους αγώνες, απέχει αρκετά.
Μπορώ να θυμηθώ πολλά παραδείγματα για αποθεωτικές προετοιμασίες που όμως εξελίχθηκαν σε εφιάλτη κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου: Από τον Σάντος, τον Μαλεζάνι και τον Μπάκε μέχρι το Νιόπλια το περασμένο καλοκαίρι. Γι’ αυτό ακόμη ας κρατάμε μικρό καλάθι…
Σε πρώτη φάση, λοιπόν, θα ήθελα να σταθώ στα πρόσωπα που στελεχώνουν το ρόστερ, στο οποίο είναι ηλίου φαεινότερον ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα σε βασικές θέσεις αλλά και ως προς τις εναλλακτικές λύσεις που διαθέτει ο Φερέιρα. Μια απλή ματιά στο υπάρχον έμψυχο δυναμικό του Παναθηναϊκού και 180’ μπάλας στα δύο φιλικά με τη Λεχ και το Κιτσμπούελ, ήταν αρκετά για να αντιληφθεί κανείς ότι, επί της ουσίας, οι Πράσινοι δεν διαθέτουν τίποτα περισσότερο από μια ικανοποιητική ενδεκάδα και ορισμένες εναλλακτικές λύσεις.
Με απλά λόγια, αυτή τη στιγμή στην Αυστρία και με την προσθήκη του Βιτόλο, προπονούνται 28 παίκτες από τους οποίους όμως: οι πιτσιρικάδες Ταμπάκης, Τριανταφυλλόπουλος και Φουρλάνος ακόμη δεν μπορούν να δώσουν επαρκείς λύσεις, ο Μπουμσόνγκ βρίσκεται με το ένα πόδι (και όλο το μυαλό) εκτός Παναθηναϊκού, ο Σεϊταρίδης και ο Πλεσίς ψάχνουν νέα ομάδα, ενώ και οι Μουν, Κλέιτον, Δημούτσος και Λεοντίου βρίσκονται υπό δοκιμή (αλλά ακόμη και αν παραμείνουν στο ρόστερ είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να προσφέρουν επαρκώς).
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν οι τρεις τερματοφύλακες (Τζόρβας, Κοτσόλης, Καρνέζης) για τους οποίους διίστανται οι απόψεις, υπάρχουν οι λύσεις του Μαρίνου και του Ιωαννίδη για τις πτέρυγες, του Σαριέγκι και του Μπιάρσμιρ για τους στόπερ, του Σιμάο για τη θέση του αμυντικού μέσου, του Καραγκούνη για τον κεντρικό άξονα και του Πετρόπουλου για την κορυφή της επίθεσης. Απαντες, καλώς ή κακώς, είναι αξιοπρεπείς αλλά (δυστυχώς) δεν κάνουν τη διαφορά…
Τι μας μένει ως πρώτη επιλογή ενδεκάδας; Βύντρα και Σπυρόπουλος στα μπακ, Καντέ στο κέντρο της άμυνας, Κατσουράνης και Νίνης στον κεντρικό άξονα, Λέτο, άντε και Χριστοδουλόπουλος στις πτέρυγες. Τίποτα περισσότερο…
Τι μας λείπει; Πολλά και διάφορα! Ενας στόπερ, ένας χαφ, ένας δεξιός μεσοεπιθετικός και ένας σέντερ φορ ως βασικές επιλογές και από εκεί και πέρα, ως backup: ένας κεντρικός μέσος (8άρι), ένας σέντερ φορ, δύο δημιουργικοί περιφερειακοί μεσοεπιθετικοί με ικανότητα να παίζουν στον άξονα αλλά και στα πλάγια και (κατά τη γνώμη μου) ένας ακόμη αμυντικός μέσος, διότι με Βιτόλο και Σιμάο, αργά ή γρήγορα, θα γίνει αντιληπτό το έλλειμμα…
Ολα αυτά… μόλις στις 14 Ιουλίου, δίχως χρήματα στο ταμείο και ενώ η ομάδα παίζει τον πρώτο της επίσημο αγώνα σε 12-13 ημέρες! Καλώς σας βρήκα...
leoforos.gr
Αν σας αρέσει η δουλειά μας και θέλετε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί σας ακόμη πιο δυναμικά, κάντε κλικ σε μια διαφήμιση από κάτω!
