Βέβαια, το όλο σίριαλ τεχνικός διευθυντής, τελείωσε χωρίς τεχνικό διευθυντή, αλλά τεχνικό σύμβουλο. Ο Γιάννης Σαμαράς θα έχει αυτόν τον ρόλο. Να συμβουλεύει δηλαδή τον Φερέιρα και την διοίκηση. Κοινώς, δεν θα κάνει και πολλά.
Ξεκάθαρα τα πράγματα. Τυπικά και μόνο, οι «πράσινοι» έπρεπε να βάλουν κάποιον δίπλα στον Πορτογάλο τεχνικό. Οι… πόρτες που έφαγαν ήταν πολλές και για διάφορους λόγους. Στις περισσότερες εξ αυτών δεν ευθύνονταν οι ίδιοι, όμως η ρετσινιά είναι αυτή που μένει. Κακά τα ψέματα, δεν γίνεται να είσαι Παναθηναϊκός και να τρέχεις πίσω από τον καθένα, για να τον παρακαλάς να αναλάβει. Από τον Βρύζα, μέχρι τον Φαλκς και τώρα τον Σαμαρά.
Ο τελευταίος φυσικά, πάλι καλά που δέχτηκε πρέπει να λέμε. Επειδή από την πρώτη στιγμή είχε πει ότι δεν θέλει να γίνει τεχνικός διευθυντής. Φανταστείτε λοιπόν σε τι είδους αδιέξοδο είχε φτάσει το «τριφύλλι», προκειμένου να αλλάξει ακόμη και την ιδιότητα, προκειμένου να μειωθούν οι ευθύνες του παλαίμαχου άσου. Αυτό έγινε και μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Ο τελευταίος φυσικά, πάλι καλά που δέχτηκε πρέπει να λέμε. Επειδή από την πρώτη στιγμή είχε πει ότι δεν θέλει να γίνει τεχνικός διευθυντής. Φανταστείτε λοιπόν σε τι είδους αδιέξοδο είχε φτάσει το «τριφύλλι», προκειμένου να αλλάξει ακόμη και την ιδιότητα, προκειμένου να μειωθούν οι ευθύνες του παλαίμαχου άσου. Αυτό έγινε και μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Πραγματικά, δεν γίνεται να καταλάβουμε πόσο σημαντικός δα είναι αυτός ο ρόλος, προκειμένου να σέρνεται ολόκληρος Παναθηναϊκός εδώ και εβδομάδες, χάνοντας το επικοινωνιακό παιχνίδι μια και καλή. Ναι, οι καταστάσεις είναι δύσκολες, ναι λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά ρε παιδιά, ξεχνάτε για τι μιλάμε; Και να πεις ότι κυνήγαγες τον Μιγιάτοβιτς, να πάμε πάσο… Τον Βρύζα ουσιαστικά πάλεψες αρκετά, αλλά τα δικά του θέματα χάλασαν την όλη ιστορία. Και καταλήξαμε να λέμε ότι ο Παναθηναϊκός έφαγε χυλόπιτα από τον Βρύζα.
Μήπως δηλαδή πρέπει να πούμε κι ευχαριστώ στο τέλος τέλος, που δεν δέχτηκε κανείς να αναλάβει το πόστο του τεχνικού διευθυντή; Μήπως η αποτυχημένη προσπάθεια του «τριφυλλιού» να βάλει κάποιον εκεί που ήταν παλιότερα ο Ζάετς, ο Βέλιτς, ο Αντωνίου, ο Φρέιτας, βγει σε καλό; Μας συγχωρείτε, αλλά πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη έχουμε στον Ζεσουάλδο Φερέιρα, συγκριτικά με τον κάθε Βρύζα, τον κάθε Φαλκς και πάει λέγοντας.
Επικοινωνιακά ο Παναθηναϊκός το έχασε το παιχνίδι με την υπόθεση τεχνικός διευθυντής, ξεκάθαρα. Όμως ουσιαστικά, έστω και κατά τύχη, μάλλον κερδισμένος βγαίνει… Πλέον, δεν χωράνε δικαιολογίες και προσχήματα. Ο σχεδιασμός πρέπει να περάσει από την θεωρία στην πράξη… χθες!
Επικοινωνιακά ο Παναθηναϊκός το έχασε το παιχνίδι με την υπόθεση τεχνικός διευθυντής, ξεκάθαρα. Όμως ουσιαστικά, έστω και κατά τύχη, μάλλον κερδισμένος βγαίνει… Πλέον, δεν χωράνε δικαιολογίες και προσχήματα. Ο σχεδιασμός πρέπει να περάσει από την θεωρία στην πράξη… χθες!
Ο Ιούνιος τελειώνει και η προετοιμασία αρχίζει. Σε κάτι περισσότερο από έναν μήνα, ο Παναθηναϊκός παίζει αγώνα προκριματικών Champions League. Ο Σισέ χαιρετάει, εκτός συγκλονιστικότατου απροόπτου, λεφτά θα μπουν στα «πράσινα» ταμεία από την πώλησή του, οπότε προχωρήστε και μάλιστα γρήγορα την ενίσχυση, το «χτίσιμο» και την δημιουργία του νέου «τριφυλλιού». Που πραγματικά είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε πως θα είναι.
Σαν μοντέλο ομάδας, σαν σκέψη, όλα ακούγονται και φαίνονται ωραία. Όμως η πράξη είναι αυτή που κρίνει τα πάντα… Και τους πάντες φυσικά.
Σαν μοντέλο ομάδας, σαν σκέψη, όλα ακούγονται και φαίνονται ωραία. Όμως η πράξη είναι αυτή που κρίνει τα πάντα… Και τους πάντες φυσικά.
Λευτέρης Μπακολιάς από Sportaction.gr
