Υπάρχει και όριο στο πόσο γελοίο μπορεί να γίνει ένα θέμα. Και στο «αποχαιρετιστήριο» πάρτι του Τζιμπρίλ Σισέ, αρκετοί έχουν περάσει προ πολλού τα όρια της γελοιότητας. Και δυστυχώς παρασύρουν και πολύ κόσμο στον...κατήφορο τους.
Αυτό το ρημάδι το πάρτι στη Χαλκίδα, εκτός από φοβερή διαφήμιση στον επιχειρηματία του κλαμπ και αρκετά χρήματα, πιθανότατα δεν θα βγάλει κάτι παραπάνω. Καμία είδηση δηλαδή. Δεν περιμέναμε την διάψευση της Τζουντ (άλλο ανέκδοτο και αυτό) για να πειστούμε πως πρόκειται για ένα πολύ έξυπνο διαφημιστικό κόλπο. Κοινός νους χρειάζεται. Ας σοβαρευτούμε λίγο. Ο Σισέ μπορεί να φύγει από τον Παναθηναϊκό, καθώς το θέλουν όλες οι πλευρές. Λέτε όμως να το ανακοινώσει σε ένα πάρτι στη Χαλκίδα; Δηλαδή θα πάρει το μικρόφωνο και θα πει «φιλαράκια, την κάνω για άλλες πολιτείες, να είστε καλά»; Και αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα το πει; Μπα; Και ο Γόντικας δεν θα ξέρει τίποτα; Ή μήπως πρέπει να πάει και εκείνος στο πάρτι για να μάθει τι θα γίνει με έναν παίκτη που αμείβεται από τους πράσινους, με 2,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Δεν τον έχουμε για ασόβαρο και μη επαγγελματία τον Γάλλο.
Όταν κλείστηκε η συμφωνία με τον επιχειρηματία του κέντρου, ουδείς γνώριζε πότε και εάν θα φύγει ο Σισέ. Άρα; Άρα πολύ απλά τσίμπησαν κάποιοι και το πέρασαν ως την είδηση του μήνα. Και εντάξει να το γράψεις με χιούμορ και υπονοούμενο. Να το θεωρείς ρεπορτάζ, σαφή ένδειξη των προθέσεων του 30χρονου Γάλλου κ.τ.λ, καταντάει κωμικό.
Και πιο κωμικό γίνεται το όλο στόρι, με την 356η παρέμβαση της Τζουντ, μέσω του twitter για τις προθέσεις του άντρα της. Βέβαια άμα δεν υπάρχει διοίκηση και οι μέτοχοι δεν ασχολούνται, ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και φυσικά δεν μπορεί τώρα να μαζευτούν τα λουριά. Γενικά. Εντάξει μοντέρνοι άνθρωποι είμαστε, στο παιχνίδι είναι και το twitter και το facebook στην εποχή μας, αλλά υπάρχουν και όρια παιδιά.
Το πιο αστείο θα είναι να κλείσει η μεταγραφή του Σισέ ως την Παρασκευή (εκ συμπτώσεως φυσικά) και να θεωρήσουν κάποιοι πως δικαιώθηκαν. Δικαίωμα τους θα μου πείτε. ΟΚ. Και η ΠΑΕ παρακολουθεί φυσικά το θέατρο του παραλόγου με το πιο ακριβό περιουσιακό της στοιχείο. Για γέλια.
Πάνος Βόγλης από Theplayer
