Βλέπω κόσμο και κοσμάκη να πέφτει από τα σύννεφα για όλα όσα αρχίζουν να βγαίνουν στη φόρα σχετικά με εκείνη την αξέχαστη σεζόν 2007-08.Γράφει ο Χρήστος Κοντός...
Tότε που ο Παναθηναϊκός έχασε «με το έτσι θέλω» το πρωτάθλημα προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τους σωτήρες και τους εκτοξευτές.
Μουγγοί θα μιλήσουν και τυφλοί θα δουν με όλα όσα θα βγουν στο φως έτσι και βρεθεί ένας άνθρωπος να πιάσει το κουβάρι από την άκρη του και να την τραβήξει με δύναμη για να το ξετυλίξει. Μερικές φορές, είναι να μη γίνει η αρχή. Άμα γίνει και ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, ένας θεός ξέρει τι έχει να βγει από μέσα.
Η πλάκα είναι ότι μερικά παιδάκια ακόμα κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν για το τι συνέβη εκείνη την αξέχαστη χρονιά. Λογικό είναι αυτό. Άμα έχεις ένα παλούκι καρφωμένο στα μάτια σου, δεν μπορείς να δεις απολύτως τίποτα πέρα από τη μύτη σου. Άσε που όσο να 'ναι, η λοβοτομή αφήνει τα κουσούρια της.
Σύμφωνοι, εξυπακούεται πως το σωστό είναι να μιλάς με αποδείξεις όταν ένα θέμα είναι τόσο σοβαρό, σαν κι αυτό που έσκασε για τον αγώνα με την Ξάνθη. Αν ξέρεις κάτι, να το πεις καθαρά και ξάστερα, με διευθύνσεις και ονόματα. Και όχι με υπονοούμενα που όντως στοχεύουν περισσότερο στις εντυπώσεις.
Αυτά ακριβώς μας λένε και οι γαύροι τόσα χρόνια: «Φέρτε αποδείξεις, ρε, για την παράγκα, αλλιώς βουλώστε το». Αποδείξεις για τη χρονιά 2007-08, ε; Μακάρι να τις είχαμε, αλλά είναι κομματάκι δύσκολο να τις μαζέψεις. Αυτού του είδους οι συναλλαγές δεν γίνονται φόρα παρτίδα, για να σκύβεις και να μαζεύεις από χάμω τα στοιχεία.
Μόνο αν έχεις τον εξοπλισμό της CIA μπορείς να «δέσεις» με αποδείξεις μια τέτοια υπόθεση, εκτός κι αν εμφανιστεί κάποιος εμπλεκόμενος, πρόθυμος να μαρτυρήσει χωρίς ξύλο. Αλλά και χωρίς αποδείξεις, μερικά πράγματα κάνουν νιάου νιάου στα κεραμίδια. Όταν έχεις μάτια βλέπεις, κι όταν έχεις λίγο νιονιό, καταλαβαίνεις.
Είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι στήθηκαν ένα τόσο κομβικό παιχνίδι και μια τόσο μεγάλη ομάδα μόνο και μόνο για να κονομήσει κάποιος από το στοίχημα. Αυτά τα λένε τα παιδάκια της απέναντι πλευράς για να δικαιολογήσουν τον τρόπο που έχασε ο Παναθηναϊκός κάποια από τα περασμένα πρωταθλήματα, λες και τους τα έδινε αυτός αντί να τα κλέβουν άλλοι. Τα λένε αυτά, φυσικά, και κάποια καϊνάρια της από δω πλευράς, που χρόνια τώρα αναμασάνε την προπαγάνδα των γαύρων.
Αυτός ο κάποιος που εμφανίζεται να κονόμησε μερικά εκατομμυριάκια από την ήττα με over του Παναθηναϊκού, μάλλον κάτι θα είχε ακούσει για το φόνο και είπε να μην αφήσει τέτοια ευκαιρία να πάει στο βρόντο. Όταν κινείσαι μέσα στο χώρο όπου διοργανώνονται ορισμένες εκδηλώσεις, συνήθως όλο και κάτι παίρνει το ματάκι σου πίσω από τις κουρτίνες. Ε, αφού το έβλεπε το παιδί, πήγε και το έπαιξε. Αυτό σημαίνει διορατικότητα, όπως λέει και η διαφήμιση.
Εξίσου αφελές είναι να πιστεύει κανείς ότι το μοναδικό περίεργο παιχνίδι εκείνη τη χρονιά ήταν ο αγώνας με την Ξάνθη. Έχει κι άλλους κρίκους αυτή η θλιβερή αλυσίδα. Κάντε ένα μικρό φλας μπακ και πολύ εύκολα θα εντοπίσετε κι άλλα ματς που έκαναν τα ματάκια μας να βγάλουν αστράκια με όλα τα «ωραία» που ξετυλίχτηκαν μπροστά τους.
Αρέσει δεν αρέσει, ο Παναθηναϊκός ήταν η μοναδική ομάδα που δεν διαλύθηκε εκείνα τα ωραία χρόνια που η Siemens και οι «φίλοι» της κινούσαν όλα τα νήματα στην Ελλάδα. Παρότι δέχθηκε τρομερή εσωτερική πίεση και υπήρξαν πολλοί «φίλοι» πρόθυμοι να του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια, ο Παναθηναϊκός άντεξε. Γι’ αυτό και χρειάστηκε να ψηλώσει πολύ η παράγκα για να τον γονατίσουν αγωνιστικά, όπως και να γίνουν πολλές άλλες «ομορφιές» για να τον γονατίσουν και διοικητικά.
Οι υπόλοιπες ομάδες, άκλαυτες πήγαν αν ενθυμείστε. Η ΑΕΚ χρειάστηκε να μπει στο άρθρο 44 για να τη σκαπουλάρει. Ο ΠΑΟΚ στέρεψε από σωτήρες και οδηγήθηκε σε διοίκηση πρωτοδικείου. Ο Άρης υποβιβάστηκε στη Β' Εθνική, ο Ηρακλής, η Λάρισα, ο ΟΦΗ, ο Πανιώνιος το ίδιο. Μεγάλες στιγμές έζησε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο εκείνα τα αξέχαστα χρόνια. Όπως ακριβώς το είχε πει ο πατήρ Σπάθας: «όλοι οι άλλοι να πάνε να..., ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε».
Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε τρομερό πόλεμο φθοράς επί πολλά χρόνια, αλλά άντεξε χωρίς να φτάσει στα όρια της διάλυσης όπως όλοι οι άλλοι. Έπεσε το κάστρο τελικά, αλλά έπεσε από μέσα. Είναι πολύ ξεκάθαρο αυτό για να προσποιούνται κάποιοι πως δεν το καταλαβαίνουν. Τώρα αν το κάστρο έπεσε για καλό ή για κακό, ο καθένας το αντιλαμβάνεται με τον δικό του τρόπο. Ότι ο Παναθηναϊκός εκτοξεύθηκε, εκτοξεύθηκε και πάει με τα χίλια. Βάρδα μόνο, να δούμε προς τα πού είναι στραμμένη η μούρη του. Προς τα πάνω ή μήπως προς τα κάτω;
leoforos.gr
