Σαράντα ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Παναθηναϊκός συμμετείχε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ή για να το λέμε πιο απλά ώστε να μαθαίνουν και οι πιο νέοι στον τελικό του Champions League. Μια πορεία... μαγεία από την παλικάρια του Φέρεντς Πούσκας σταμάτησε στον μεγάλο τελικό του Γουέμπλεϊ από τον τεράστιο Άγιαξ της εποχής, ο οποίος έπαιζε το λεγόμενο... ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.
Φανταστείτε στις μέρες μας αντί για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το περασμένο Σάββατο στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης να ήταν μια ελληνική ομάδα. Πραγματικά μπορείτε να φανταστείτε τι θα είχε γίνει; Αλήθεια υπάρχει έστω και 0,1 % πιθανότητα μια δικά μας ομάδα να βρεθεί σύντομα στην θέση που βρέθηκε ο Παναθηναϊκός στις 2 Ιουνίου του 1971; Δεν νομίζω...
Και μιλάμε για μία ομάδα που αποτελείτο από έντεκα Έλληνες. Για την πορεία του Παναθηναϊκού μέχρι τον τελικό ακούστηκαν πολλά αλλά όπως λέει και μια παροιμία «Όσα δεν φτάνει η αλεπού...». Τα περί χούντας και άλλα μόνο γέλια προξενούν και πραγματικά με στεναχωρεί το πως ορισμένοι προσπαθούν να μειώσουν τόσο πολύ το κορυφαίο επίτευγμα ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη.
Όπως και να έχει η κατάσταση η αλήθεια είναι μία. Ο Παναθηναϊκός συμμετείχε στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Ζενες Ες, Σλόβαν Μπροτισλάβας, Έβερτον και Ερυθρός Αστέρας φάνηκαν... λίγοι μπροστά στην δίψα παικτών όπως οι Αντωνιάδης, Δομάζος, Φυλακούρης, Οικονομόπουλος, Καμάρας, Τομαράς κ.α. Τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν και σαράντα χρόνια μετά θυμούνται σαν... χτες το συγκεκριμένο γεγονός.
«Τα θυμάμαι όλα από εκείνο το παιχνίδι, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε. Είχαμε μια πολύ πετυχημένη πορεία μέχρι τον τελικό, μια ομάδα μόνο από Έλληνες, με έναν προπονητή παγκόσμιας εμβέλειας, τον αείμνηστο Φέρεντς Πούσκας. Το δέσιμο και το οικογενειακό μας κλίμα έφεραν αυτή την επιτυχία. Σημαντικό ήταν το γεγονός ότι δεν δεχτήκαμε κανένα τέρμα εντός έδρας και καταφέραμε να σκοράρουμε σε όλα τα εκτός. Μόλις πατήσαμε στο Γουέμπλεϊ, νοιώσαμε όλοι ευχαριστημένοι, ικανοποιημένοι, γεμάτοι από συναισθήματα. Καταφέραμε κάτι μεγάλο και το απολαμβάναμε», τόνισε χαρακτηριστικά ο Αντώνης Αντωνιάδης μιλώντας στο Sportaction δείχνοντας πως δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτό το γεγονός ενώ ενδεικτική ήταν και η ατάκα του για τον τότε Άγιαξ, τον οποίο και χαρακτήρισε σαν την σημερινή Μπαρτσελόνα:
«Ο Άγιαξ ήταν καλύτερος από εμάς. Μάλιστα, εκείνη την χρονιά και για τέσσερα χρόνια ήταν η καλύτερη ομάδα στον πλανήτη, κάτι σαν την σημερινή Μπαρτσελόνα, άπαιχτη. Πάντως, παρά την υπεροχή του και το τέρμα που δεχτήκαμε νωρίς, είχαμε την ευκαιρία να ισοφαρίσουμε αλλά δεν τα καταφέραμε. Αν το κάναμε, γιατί όχι, μπορούσαμε και να κερδίσουμε. Πάντως, ήμασταν όλοι χαρούμενοι για το επίτευγμά μας».
Μπορεί να έχουν περάσει 40 ολόκληρα χρόνια από εκείνη την μέρα, μπορεί να μην κατάφερε ο Παναθηναϊκός να ανακηρυχθεί Πρωταθλητής Ευρώπης, όμως δεν παύει να αποτελεί το απόλυτο... θαύμα του ελληνικού ποδοσφαίρου, πλην την κατάκτηση του EURO 2004 από την Εθνική ομάδα.
sportaction.gr
