Τόσος χρόνος και αξιοπρέπεια χαμένα για να καταλάβουν ότι το σωματείο του Βόλου το έχουν για πλάκα... Δεν ήθελε πολλά: Δύο –τρεις συνδυασμένες ενέργειες , λίγες περισσότερες ατομικές εμπνεύσεις από τους παίκτες που κάνουν τη διαφορά στην ομάδα, (επιτέλους) τσαμπουκά και νεύρο και κυρίως διάθεση για απάντηση στην (άδεια) εξέδρα και στον γενικότερο χλευασμό που γνώρισαν τις τελευταίες ημέρες.
Απλά εγωιστικά να δουν το θέμα και να παίξουν στις δύο τελευταίες αγωνιστικές για να διασώσουν το δικό τους όνομα, θα καταφέρουν να δείξουν ό,τι δεν κατάφεραν όλη τη χρονιά: τη διαφορά δυναμικότητας που τους χωρίζει τόσο από την ΑΕΚ όσο και από τον ΠΑΟΚ.
Σε καμία περίπτωση η ομάδα δεν ήταν αυτή που πραγματικά θέλαμε στο ματς με το Βόλο. Απλά έδειξε ότι βγαίνει από τη μηχανική υποστήριξη και ότι αντιλαμβάνεται τα ερεθίσματα που λαμβάνει κάτι που ίσως είχε να κάνει από το πρώτο ματς πρωταθλήματος με το σωματείο του Πειραιά στο ΟΑΚΑ! Σε μια χρονιά γεμάτη λάθη και απογοητεύσεις, οι παίκτες –οι οποίοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών- είναι οι μόνοι που μπορούν να βγουν τελικά μάγκες κάνοντας απλά δύο πραγματικά καλά παιχνίδια!
Αν το πετύχουν αυτό αυτομάτως βγαίνουν από το στόχαστρο της κριτικής, ενώ κυρίως οι πρωτοκλασσάτοι θα έχουν την πολυτέλεια να διαπραγματευτούν από θέση ισχύος το ποδοσφαιρικό τους μέλλον εντός ή εκτός Παναθηναϊκού. Ασε που θα εκθέσουν και τους αμέτοχους -μετόχους δείχνοντάς τους ότι η απαξίωση στην οποία οδήγησαν την ομάδα, τελικά δεν την αφάνισε...
Πλην των παικτών με 2 νίκες και καλές εμφανίσεις στο φινάλε, μάγκας θα βγεί και ο Γόντικας που από τον- κάποτε- θαυμαστό κόσμο του βόλεϊ και την… ζούγκλα της ΕΡΤ, επιβίωσε σε μία άλλη ζούγκλα, αυτή του Παναθηναϊκού. Για τον Φερέιρα επειδή το σκηνικό θυμίζει πολύ τους προκατόχους του λίγο πριν υπογράψουν τελικά το… διαζύγιο, φαίνεται ότι το μέλλον του έχει αποφασιστεί ανεξάρτητα από την έκβαση των πλέι οφ.
Και μη παρασύρεστε από την κίνηση-στήριξης του Σισέ που έσπευσε να αγκαλιάσει τον Πορτογάλο μετά το γκολ που πέτυχε... Ξεχνάτε τη σταυροφορία του Γάλλου υπέρ Νίκου Νιόπλια και ανάλογες αγκαλιές και οικειότητες;;; Ξεχνάτε τη μάχη με τον Αντωνίου υπέρ της παραμονής του Έλληνα προπονητή και που τελικά κατέληξαν όλα αυτά;;; Φανατικοί του Πορτογάλου, το έχουμε ξεκαθαρίσει καλά, δεν είμαστε- αλλά μήπως, σε μία χρονιά που μέχρι και τον Γκμοχ θυμήθηκαν και έβαλαν στον πάγκο για ένα ματς, μήπως λοιπόν, να έβλεπαν με μεγαλύτερη σοβαρότητα το θέμα προπονητή οι ατσίδες που αποφασίζουν;;;
ΥΓ: Κατανοητό και λογικό το «μαύρο» από τον κόσμο που έχει πραγματικά ξενερώσει. Όμως το ...«κιτρινόμαυρο» σύμπτωμα με τους ελάχιστους μεν να αποδοκιμάζουν τους ελάχιστους δε, για ένα σύνθημα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, για την ομάδα, προκαλεί συνειρμούς υποτιμητικούς για τον σύλλογο.
ΥΓ1: «Η ομάδα της καρδιάς μου» το λέει , το αισθάνεται και σε συγκινεί ο Θανάσης Γιαννακόπουλος!
ΥΓ2: Μπράβο... στρατός που κινητοποιείται για να μη πειραχθεί ούτε μια τρίχα του Αχιλλέα. Και τι, που στην Αθήνα γίνεται χαμός με δολοφονίες, ληστείες και πορείες;; Η αστυνομία, στο ΟΑΚΑ, να φυλά τον αρχινταή...
Theplayer.gr
