Τα εκατομμύρια των οπαδών του έχουν κάθε λόγο και κάθε δικαίωμα να πανηγυρίζουν με τη ψυχή τους και δη στις δύσκολες μέρες που διανύουμε.
Για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τους παίκτες του όμως το πάρτι τελείωσε καθώς η επόμενη μέρα γράφει… ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
Ο τελικός με τους «ερυθρολεύκους» δεν μπορεί να περιμένει και ο τίτλος του Κυπελλούχου έχει ανοίξει ξανά την όρεξη των Πρωταθλητών Ευρώπης. Μια αποστολή που μόνο εύκολη δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Ο κίνδυνος της «έλλειψη καυσίμων» ελλοχεύει και το τσιπάκι πρέπει να γυρίσει μέσα σε λίγα 24ωρα σημαδεύοντας τους Πειραιώτες, οι οποίοι παρεμπιπτόντως ζουν και αναπνέουν για το κυριακάτικο ραντεβού.
Από την άλλη οι «πράσινοι» γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πως νικώντας τον Ολυμπιακό και σηκώνοντας τη δεύτερη κούπα μέσα σε μια εβδομάδα, γυρίζουν πολλά …μέτρα πίσω τους αιωνίους λίγο πριν μπουν μαζί στην τελική ευθεία του ελληνικού πρωταθλήματος. Αυτό σε συνάρτηση με τις δύο ήττες στην κανονική περίοδο τους ανοίγουν την όρεξη για ένα 40λεπτο φωτιά. Μάλιστα μόνο τυχαία δεν ήταν τα λόγια κατά την επιστροφή από τη Βαρκελώνη. «Μία του κλέφτη, δύο του κλέφτη, τρεις…», είπε μια ψυχή που ξέρει πολλά και έχει ζήσει ακόμη περισσότερα.
Με αυτό το «μοτο» λοιπόν ο Παναθηναϊκός θα κατέβει ατσαλωμένος στο Ελληνικό. Η μεγάλη κούπα κατακτήθηκε στην Ισπανία, ωστόσο ποιος μπορεί να κλείσει τα μάτια σε ένα ακόμη παράσημο και ειδικά απέναντι στον Ολυμπιακό. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα βρει τον τρόπο να …προσγειώσει τους παίκτες του στο παλιό αεροδρόμιο, την ώρα που οι «παλιοί» νοσταλγούν και οι νέοι εκτοξεύονται!
ΥΓ: Δεν ξέρω αν είναι δυνατόν να συγκριθεί ο Διαμαντίδης με τον Γκάλη. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε 50 χρόνια η λέξη ΟΜΑΔΑ θα έχει δίπλα μια τεράστια φωτογραφία του μεγαλύτερου αθλητή στον 21ο αιώνα…
