Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να περιγράψει την ομάδα του ποδοσφαίρου! Πόσο πιο κάτω θα φτάσετε ρε ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ την ομάδα μας. Πόσο θα την ξεφτιλίζετε ρε; Η ανάλυση του Football Expert του Newspao.gr, Χρήστου Στεργίου:
Για ακόμη έναν αγώνα Ο Ζεσουλαλδο Φερέιρα παρατάσσει τον Παναθηναϊκό με σύστημα 4-3-3. Ίδια και απαράλλακτη με τον αγώνα με την ΑΕΚ η αμυντική τετράδα με Βύντρα, Μπουμσόνγκ, Σαριέγκι και Καντέ από δεξιά προς τα αριστερά. Μπροστά από τα στόπερ ο Σιμάο, αριστερός μέσος ο Κλέιτον και δεξιά ο Νίνης ενώ επιθετική τριάδα ήταν ο Λέτο στην επιστροφή του με τον Γκαρσία (άλλαζε και πάλι συχνά θέσεις με τον Νίνη) και κορυφή τον Σισέ.
Τολμηρό 4-4-2 για τον Ολυμπιακό Βόλου με δύο επιθετικούς Σολάκη και Μάρτιν, αριστερά τον Μπρέσκα, δεξιά τον Μόνχε. Αμυντικά χαφ ο Μητρόπουλος και ο Αλβαρεζ. Τα δύο στόπερ ήταν ο Τόμας και ο Σανκαρέ, αριστερό μπακ ο Ζαραδούκας και δεξί ο Σελέζι.
Με πολλούς δημιουργικούς ποδοσφαιριστές ξεκίνησε ο Παναθηναϊκός σε μια προσπάθεια να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής και να ελέγξει τον ρυθμό. Το πρόβλημα όμως όπως επισημάναμε και στα προηγούμενα άρθρα της ομάδας είναι η ψυχολογία. Για άλλο ένα παιχνίδι παρουσιάστηκαν νωχελικοί στην αρχή και ο Ολυμπιακός Βόλου στο πρώτο εικοσάλεπτο δημιούργησε κλασσικές ευκαιρίες, με αλλεπάλληλα λάθη της μεσοαμυντικής γραμμής των πρασίνων.
Ο Μάκης Κατσαβάκης σε μια επιλογή ρίσκου ανέβασε τις γραμμές του πολύ ψηλά και άσκησε ασφυκτική πίεση έξω από την περιοχή του Παναθηναικού που αδυνατούσε να κρατήσει την μπάλα παρά τις επιθετικές βλέψεις της ενδεκάδας.
Το δίδυμο Μπουμσόγκ Σαριέργκι ήταν πολύ ασταθές και αυτό προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν οι χαφ του Βόλου με ψηλές μπαλιές προς τον Μάρτιν. Ο Αργεντινός έχει και το σώμα και την τεχνική είτε για να τελειώσει την φάση (όπως στο πρώτο δοκάρι των γηπεδούχων) είτε για να σπάσει την μπάλα στο πλάι (όπως στην φάση από όπου προήλθε το δεύτερο δοκάρι).
Το ρίσκο όμως του τεχνικού του Βόλου να ανεβάσει τόσο ψηλά την ομάδα το πληρώνει καθώς στο μοναδικό λάθος στα πρώτα 35 λεπτά της ομάδας πίσω από την γραμμή του κέντρου η γραμμή άμυνας είναι ανύπαρκτη. Ο Λέτο κάνει ένα απλό κλέψιμο στον Μπρέσκα και ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να πέσει πάνω του το αμυντικό χαφ και το δεξί μπακ βρίσκεται τετ α τετ με τον Γιακούποβιτς και σκοράρει σχεδόν ανενόχλητος.
Στο τελευταίο τέταρτο του ημιχρόνου ο Σιμάο πλησίασε πιο κοντά στην περιοχή ώστε να κόψει τα περάσματα της μπάλας προς τον Μάρτιν, αυτό δυσκόλεψε κι άλλο τα κλεψίματα στο κέντρο και ο Βόλος παρότι μόλις είχε δεχτεί το γκολ έκλεισε το ημίχρονο με έλεγχο στην κυκλοφορία του παιχνιδιού χάρη στην άνετη επικράτηση των Αλβαρεζ και Μητρόπουλου απέναντι σε Γκαρσία και Κλέιτον.
Βλέποντας αυτό ο προπονητής τον φιλοξενούμενων ξεκινά το δεύτερο ημίχρονο με μια αλλαγή, τον Καραγκούνη στη θέση του Κλέιτον σε μια προσπάθεια να επικρατήσει στην μάχη του κέντρου με τα κλεψίματα και την κατοχή μπάλας που μπορεί να προσφέρει ο έμπειρος κεντρικός χαφ.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη συνέχισε με την ίδια τακτική και τον ίδιο ρυθμό που αγωνίστηκε στα πρώτα 45 λεπτά. Το κατέβασμα του Σιμάο χαμηλά για να βοηθάει μαρκάρισμα του Μαρτιν στερεί από τον Παναθηναϊκό την κάλυψη στα άκρα που
πρόσφεραν οι μέσοι καθώς είναι αναγκασμένοι να μένουν προσηλωμένοι στο κέντρο του γηπέδου.
Από μια τέτοια προσπάθεια από το πλάι βγήκε και η σέντρα από όπου ο Σολάκης κέρδισε τον Σαριέγκι στον αέρα χωρίς να αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα. Χαρακτηριστικό άλλωστε του επιπέδου του παίχτη η φάση στο 48. Ο σχεδόν 40χρονος Σολάκης τον περνάει σε σπριντ και μπαίνει στην περιοχή.
Η άμυνα του Παναθηναικού ήταν πραγματικά για κλάματα. Στο 59 ο Καντέ έχει την μπάλα, ο Μπρέσκα τον πλησιάζει και την παίρνει χωρίς καμία αντίσταση, σεντράρει εκεί που είναι μόνος ο Σαριέγκι που αδυνατεί να διώξει και κάνει μια στραβοκλωτσία που ευτυχώς για τον ίδιο καταλήγει στον Τζόρβα. Ένα δεύτερο παράδειγμα γι αυτά που βλέπουμε από τον Παναθηναικό.
Τρίτο παράδειγμα το δεύτερο γκολ, δεν ξέρω αν θέλετε να σταθείτε στο offsite εγώ προσωπικά θα σταθώ σε αυτό που είδα με γυμνό μάτι. Σε ένα γέμισμα μέσα στην καρδία της περιοχής δεν σηκώθηκε κανείς από τους έξι αμυντικούς για να διεκδικήσει την κεφαλιά. Ο Μάρτιν πηδάει ολομόναχος και σκοράρει. Το αν δινόταν το offsite μπορεί να άλλαζε την ροή του αγώνα, δεν αλλάζει όμως δε καμία περίπτωση αυτό που είδα από την άμυνα της ομάδας.
Ο Φερέιρα για τρίτο συνεχές ματς κάνει την ίδια αλλαγή. Περνάει τον Πετρόπουλο και παίζει το τελευταίο εικοσάλεπτο με 4-4-2 σε μια προσπάθεια να μεταφέρει το ματς στην αντίπαλη περιοχή.
Ο Κατσαβάκης από την άλλη περνά πιο αμυντικογενείς παίχτες με σκοπό μα μεταφέρει το πρέσσινγκ λίγο πιο χαμηλά. Απαντά με 5-4-1 στις αλλαγές του Φερέιρα και σφίγγει τον κλοιό στην μεσαία γραμμή γεγονός που δυσκόλεψε κι άλλο την δημιουργία ευκαιριών από τους φιλοξενούμενους.
Μόνο κάποια γεμίσματα είδαμε από τους πράσινους στα τελευταία λεπτά χωρίς αντίκρισμα.
Συμπερασματικά είδαμε έναν από τους χειρότερους Παναθηναικούς της χρονιάς. Με πέντε επιθετικογενείς παίχτες στην ενδεκάδα αλλά χωρίς πλάνο ανάπτυξης. Μια ομάδα που έδειξε αδύνατη να αντισταθεί στο πρέσιγκ των γηπεδούχων και να κυκλοφορήσει με επιτυχία την μπάλα. Όσο για την άμυνα, τα παραδείγματα που αναφέραμε ήταν πιστεύω ενδεικτικά...
Επιμέλεια: Χρήστος Στεργίου
