Ο Ντρου Νίκολας μιλά στο leoforos.gr για τις ήττες, την ωριμότητα των αντιδράσεων, τη μεγάλη σημασία των αγώνων που έπονται, το πάθος για τη νίκη ακόμη και στα φιλικά του Ζλάτιμπορ
Ο Ντρου αναφέρεται στην Ελλάδα, την Αθήνα και τους Έλληνες που «τρελαίνονται» αν δεν δουν ήλιο για δύο μέρες… Και μάλλον αρχίζει να μας… μοιάζει και ο ίδιος…
«Γεια σας…
Ελπίζω να είστε όλοι καλά….
Έχουμε μπει ήδη στην πιο σημαντική περίοδο της χρονιάς. Κάθε αγώνας που έχει απομείνει στο Top16 είναι ένας τελικός για εμάς. Και η αρχή γίνεται από την αναμέτρηση με την Κάχα Λαμποράλ στο ΟΑΚΑ την Πέμπτη, έχοντας κι έναν ακόμη εντός έδρας αγώνα στη συνέχεια με τη Λιέτουβος Ρίτας. Όλη τη χρονιά αυτό που λέμε είναι ότι θέλουμε να παίζουμε καλά και για τον κόσμο μας. Ξέρουμε ότι οι φίλοι της ομάδας θα βρίσκονται εκεί, θα μας στηρίξουν, αλλά θα πρέπει εμείς να δώσουμε την ενέργεια, το κίνητρο, το πάθος για 40 λεπτά, έτσι ώστε να πάρουμε τη νίκη. Δεν θα είναι εύκολο. Εδώ που τα λέμε πάντα κάθε τέτοια περίοδο τα πράγματα δεν είναι εύκολα για κανέναν. Για καμία ομάδα που έχει υψηλούς στόχους. Έτσι είναι τα πράγματα, έτσι είναι η δουλειά μας.
Χάσαμε δύο αγώνες, αλλά ευτυχώς για παράδειγμα η ήττα από τον Άρη δεν μας κόστισε, γιατί φτάσαμε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Δεν μπορώ να πω ότι ανησυχήσαμε πραγματικά από αυτή την ήττα. Σίγουρα, κάθε φορά που χάνεις σε ενοχλεί. Θες τις νίκες ακόμη και σε αγώνες που μπορεί να μην σημαίνουν κάτι, ακόμη κι αν είναι μόνο για το ηθικό της ομάδας. Είμαστε όμως αρκετά ώριμοι για να καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα και να τα θέτουμε στις σωστές τους διαστάσεις. Το +29 του πρώτου αγώνα μπορεί να έπαιξε το ρόλο του, αλλά θα ξαναπώ πως κάθε φορά που φοράμε τη φανέλα του Παναθηναϊκού περιμένουμε να νικήσουμε, είτε είναι ένα φιλικό το Σεπτέμβριο στο Ζλάτιμπορ, είτε ο πέμπτος τελικός του πρωταθλήματος. Έχουμε κάποια πράγματα να διορθώσουμε, αλλά έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μας. Δεν είναι ότι με τις δύο ήττες χάθηκε ο έλεγχος, ή ότι αγχωθήκαμε και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Δεν είναι καθόλου έτσι. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να προετοιμαστούμε για τη συνέχεια.
Σε προσωπικό επίπεδο αυτό θέλω να πω είναι πως είμαι χαρούμενος που παίζω επιτέλους και πάλι ως ο… κανονικός μου εαυτός. Για αρκετό καιρό ήταν πολύ δύσκολα για μένα. Δεν ένιωθα καλά γνωρίζοντας πως δεν μπορούσα να κάνω πράγματα που αποτελούν κομμάτια του παιχνιδιού μου με την ίδια ευκολία που είχα συνηθίσει να τα κάνω. Δεν ήταν καθόλου ευχάριστο. Δυστυχώς, ακόμη και οι τραυματισμοί, και η αντιμετώπισή τους είναι κομμάτι της δουλειάς. Και πρέπει να τους ξεπερνάμε. Όλα είναι καλύτερα τώρα και μπορώ να έρχομαι κάθε μέρα στην προπόνηση, δουλεύοντας για να βελτιωθώ. Προσπαθώντας σε κάθε επίπεδο… Στην καλή διάθεση πάντως και τις θετικές σκέψεις βοηθά πάντως και η… Ελλάδα…
Μετά από δύο εβδομάδες κακοκαιρίας… Μισό λεπτό… Εγώ προσωπικά προερχόμενος από τη Νέα Υόρκη δεν τις θεωρώ καν εβδομάδες κακοκαιρίας, αλλά ξέρω ότι όλοι στην Ελλάδα, αν δεν δουν τον ήλιο για μια δυο μέρες, αρχίζουν να πιστεύουν ότι ο κόσμος έφτασε στο τέλος του… Το μόνο που έχω να τους πω είναι «ζήστε έναν χειμώνα στη Νέα Υόρκη και μετά ελάτε να μου μιλήσετε για κακοκαιρία και κρύο». Ακόμη και τώρα που εμείς εδώ έχουμε αυτόν τον καιρό, αυτόν τον ήλιο, εκεί έχει χιόνια ακόμη, κάνει πολύ κρύο. Πιστέψτε με, χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι εδώ! Αποφεύγω πάντως να τους στέλνω φωτογραφίες από εδώ με τον ήλιο και τις τόσο όμορφες μέρες, γιατί δεν θέλω να αρχίσουν να με… βρίζουν… Μπορεί να τους λέω που και που «να εδώ έχει 18 – 20 βαθμούς» και μου απαντάνε ότι εκεί είναι κοντά στο 0, αλλά μέχρι εκεί. Όλα καλά… Και συνεχίζουμε… Ανυπομονώ για τη συνέχεια… Ξέρω ότι αρκετοί από εσάς σκέφτεστε μετά τους ημιτελικούς, τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, αλλά για εμάς είναι ένας αγώνας που ακόμη είναι πολύ μακριά. Είναι πολύ πίσω στο μυαλό μας. Για την ώρα σκεφτόμαστε την Κάχα Λαμποράλ και αυτό που περιμένουμε είναι να αγωνιστούμε σε ένα γεμάτο γήπεδο και να πάρουμε τη νίκη…
Να είστε καλά και να είστε δίπλα μας…»
