Αρχικά θέλω να ξεκαθαρίσω πως ούτε επιθυμώ να ρίξω λάδι στη φωτιά (δυστυχώς έχει ακόμα αρκετό και δεν χρειάζεται το δικό μου) ούτε φυσικά να κοροϊδέψω και να λοιδορήσω κανέναν. Θα αναρωτηθείτε τότε για ποιο λόγο υπάρχει αυτός ο τίτλος και ποιοι και γιατί θα πρέπει να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Το εύκολο είναι να αναφέρουμε πως το ευχαριστώ θα πρέπει να το πει το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού, καθώς μετά τα όσα έγιναν στο Καραϊσκάκη, τόσο κατά τη διάρκεια του ντέρμπι (εγκλήματα διαιτησίας), όσο και μετά (ντου οπαδών και προπηλακισμούς παικτών του «τριφυλλιού» και δηλώσεις του προέδρου του Ολυμπιακού), υπήρξε μια συσπείρωση άνευ προηγουμένου. Μια συσπείρωση και μια αντίδραση που ποτέ προσωπικά δεν έχω δει τόσο από τη διοίκηση όσο και από τον κόσμο, με αποκορύφωμα όσον αφορά τους οπαδούς, την απόλυτα ειρηνική διαδήλωση έξω από το μέγαρο της ΕΡΤ.
Πραγματικά όλα όσα έχουν γίνει από διοίκηση κυρίως, αλλά και από τους φιλάθλους, μας κάνουν όλους να ελπίζουμε πως τελικά από όλα αυτά είναι σίγουρο πως θα βγει κάτι καλό. Κάτι καλό που δεν θα έχει να κάνει μόνο με τον Παναθηναϊκό, αλλά συνολικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό.
Ωστόσο όπως ανέφερα και στον πρόλογο, το θέμα μου δεν είναι οι ευεργετικές συνέπειες που υπήρξαν στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά στον Ερασιτέχνη. Ναι, καλά διαβάσατε, μετά τις τελευταίες εξελίξεις αυτοί που φαίνεται πως χάρηκαν περισσότερο (και με το δίκιο τους) είναι οι άνθρωποι του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού. Ο λόγος είναι απλός και έχει να κάνει με το οικονομικό κομμάτι. Από τη στιγμή που κανείς, μα κανείς από τους μεγαλοπαράγοντες και οικονομικά εύρωστους Παναθηναϊκούς δεν βάζει το χέρι στην τσέπη να προσφέρει, τα μοναδικά έσοδα είναι από τους λιγοστούς χορηγούς και κυρίως από τα εισιτήρια των ποδοσφαιρικών αγώνων.
Με δεδομένο μάλιστα πως όλα τα ντέρμπι έχουν περάσει, ουσιαστικά και αυτή η στρόφιγγα φαίνεται πως είχε κλείσει. Εκεί όμως που όλα έδειχναν μαύρα για τον Ερασιτέχνη, έρχεται ο πρόεδρος του Ολυμπιακού με τις δηλώσεις του αλλά και τα επεισόδια στο Καραϊσκάκη και αλλάζει τα πάντα. Στον αγώνα με τον Ατρόμητο κανείς δεν περίμενε πάνω από 10.000 με 15.000 (το πολύ) κόσμο, ενώ τώρα αναμένεται να γεμίσει το ΟΑΚΑ και να μπει ένα πολύ σεβαστό ποσό στα ταμεία του Ερασιτέχνη. Το ίδιο μακάρι να γίνει και στα επόμενα ματς μέχρι το τέλος της χρονιάς, με τους οπαδούς να σκέφτονται πως εκτός από την αγάπη τους και τη συμπαράσταση στους παίκτες του Ζεσουάλδο Φερέιρα, δίνουν φιλί ζωής και στη «μάνα του λόχου» με τη μαζική τους παρουσία στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Αν μάλιστα κάποιοι μέσα σε αυτό το κλίμα συσπείρωσης που υπάρχει, αποφασίσουν να δώσουν και κάνα ευρώ στον Ερασιτέχνη, τότε πραγματικά το ευχαριστώ θα πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερο… (ρε τι έχουμε πάθει τις τελευταίες μέρες, θα μας τρελάνουν εντελώς)...
ΥΓ1. Επειδή δεν θέλω να λέω τα πράγματα όπως με βολεύουν, θεωρώ πως ο ημιτελικός του Κυπέλλου θα πρέπει να γίνει κανονικά στο Ρέντη με κόσμο του Ολυμπιακού. Αυτή ήταν η κλήρωση και θα πρέπει να είναι σεβαστή παρά τα όσα συνέβησαν και τα οποία δεν συνέβησαν και σε αγώνα βόλεϊ. Άλλωστε αν ήταν γηπεδούχος ο Παναθηναϊκός σε ποιον φίλο του «τριφυλλιού» θα άρεσε να γίνει το ματς σε ουδέτερο και με μαθητές; Σε κανέναν. Στο κάτω-κάτω αν θέλουν να κατακτήσουν το Κύπελλο οι παίκτες του Στέλιου Καζάζη θα πρέπει να κάνουν την υπέρβαση και να κερδίσουν μέσα στον Πειραιά. Όσον αφορά την πιθανότητα επεισοδίων, αν δεν μπορεί το κράτος να διεξαγάγει ένα ματς, ας το κλείσει το μαγαζί καλύτερα…
ΥΓ2. Η… μάχη για τον Χριστοφιδέλη έχει ξεκινήσει και το τέλος είμαι σίγουρος πως θα είναι αίσιο για τον Παναθηναϊκό. Ακόμα και έτσι, κανείς δεν θα πρέπει να ξεχάσει το όχι της ΕΣΑΠ και θα πρέπει οι «πράσινοι» να το κυνηγήσουν μέχρι τέλους, ακόμα και μετά τη δικαίωσή τους.
leoforos
