Ο λόγος για να ελπίζουν οι Παναθηναϊκοί και να φοβούνται όλοι οι υπόλοιποι. Έχει ονοματεπώνυμο και όλοι έχετε καταλάβει τι εννοούμε. Τζιμπρίλ Σισέ...
Από τη στιγμή που ήρθε στον Παναθηναϊκό ο Γάλλος, πολλοί είναι αυτοί που περίμεναν ότι θα τα… ματώνει τα αντίπαλα δίχτυα. Αλλά η προσωπικότητα και τα όσα συμβολίζει ο «φονιάς», δεν τα περίμεναν και πολλοί. Η προσωποποίηση της νίκης, της μαγκιάς της ποιότητας, της ηγετικής φυσιογνωμίας. Γι’ αυτό και στο σημείο που έχει φτάσει (οικονομικά) το «τριφύλλι» η αγωνία είναι τεράστια. Για το αν τελικά θα μείνει στην ομάδα και μετά το καλοκαίρι ή όχι.
Τα όσα ειπώθηκαν ανάμεσα στους διοικούντες τον σύλλογο και τους οπαδούς, είναι σαφώς ένα βήμα προς το επιθυμητό. Καμία μείωση, καμία περικοπή για τον άνθρωπο που δίχως υπερβολή, μπορεί να είναι μια ομάδα μόνος του. Για τον παίκτη που έχει γίνει μέσα σε μερικούς μήνες σημαία του «τριφυλλιού». Δίχως ίχνος υπερβολής, αν υπήρχαν αθλητές που κάλλιστα θα μπορούσαν να θεωρηθούν ισάξιοι μιας ολόκληρης ομάδας, τότε ο Τζιμπρίλ είναι ένας από αυτούς.
Όλα αυτά δεν γίνεται και δεν πρέπει να χαθούν. Η μείωση της αγωνιστικότητας και της φιλοδοξίας του Παναθηναϊκού, αν τελικά αυτά έρθουν το καλοκαίρι, είναι πολύ σοβαροί λόγοι για να τον αναγκάσουν να περάσει την πόρτα της εξόδου. Η διάθεση που υπάρχει για παραμονή του, δεν συζητιέται καν. Πραγματικά, δεν θα θέλαμε να είμαστε στη θέση αυτού που θα υπογράψει την αποχώρηση του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή. Αυτόματα-όποιος κι αν είναι αυτός-θα γίνει ένα από τα πλέον μισητά πρόσωπα στην ιστορία του «τριφυλλιού».
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Ικανοποιήστε τον. Όχι οικονομικά, γιατί λεφτά δεν θέλει, τουλάχιστον περισσότερα απ’ όσα ήδη παίρνει. Όχι με σπίτια, όχι με αυτοκίνητα, όχι με έξτρα παροχές στο συμβόλαιό του. Την ζωή στην Ελλάδα την απολαμβάνει. Γουστάρει που βρίσκεται εδώ και το ξέρουν ακόμη και οι πέτρες εδώ. Ικανοποιήστε όμως την ίδια την φιλοδοξία του. Δεν είναι άνθρωπος που θα ανεχτεί την μετριότητα. Δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που θα σκεφτεί να είναι ο κορυφαίος ανάμεσα σε… λίγους. Θέλει να είναι πρώτος, ανάμεσα σε κορυφαίους! Δεν περιμένει κανείς ασφαλώς να γίνουν τεράστιες μεταγραφές. Ουδείς εθελοτυφλεί, αναφορικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα.
Όμως, αν ο πήχης δεν κατέβει σημαντικά, τότε αυτόματα κάτι μας λέει πως και ο ίδιος ο Τζιμπρίλ δεν θα ζητήσει να αποχωρήσει. Την ομάδα που τον… ανέστησε, όπως λέει ο ίδιος, δεν θα την πουλήσει τόσο εύκολα. Τον κόσμο που όχι απλά τον λατρεύει, αλλά τον έχει κάνει μέλος της οικογένειάς του, δεν θα τον φτύσει τόσο εύκολα. Όσο εκκεντρικός κι αν είναι, σαν άνθρωπος είναι… σπαθί. Και το έχει αποδείξει αμέτρητες φορές. Ακόμη και με τον τρόπο που ξενερώνει στις άσχημες, γιατί εκεί φαίνεται πόσο πραγματικά μεγάλος είναι. Όταν αποτυπώνεται η οργή στο πρόσωπό του, επειδή του «κλέβουν» αυτό που αγαπά περισσότερο από κάθε τι. Την νίκη!
Δεν μιλάμε απλά για έναν ποδοσφαιριστή. Δεν μιλάμε απλά για έναν ηγέτη. Μιλάμε για τον αθλητή, η ψύχωση για τον οποίο μπορεί να συγκριθεί (χωρίς ίχνος υπερβολής) με αυτή που είχαν οι Ναπολιτάνοι για τον Μαραντόνα. Γύρω του μπορεί να συσπειρωθεί όλος ο Παναθηναϊκός. Γύρω του, πρέπει να χτιστεί η ομάδα. Δεν σηκώνει δεύτερη κουβέντα. Μπορεί από μόνος του να σε γιγαντώσει. Να διατηρήσει τον τρόμο στα μάτια των αντιπάλων σου, που ανατριχιάζουν και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του.
Τι λέμε λοιπόν. Πως αν αυτό το παλικάρι καταφέρει μέσα από την… πρεμούρα που υπάρχει για να παραμείνει στην ομάδα, να αναγκάσει την ίδια την διοίκηση να διατηρήσει ψηλά τον πήχη, τότε πρέπει να ξεκινήσει από τώρα η δημιουργία του αγάλματός του για να τοποθετηθεί στην Παιανία.
(bakolias)
