Έτσι είναι το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Την Τετάρτη είσαι θεός και την Κυριακή ένα χάλι που έλεγε και ο Τεν Κάτε.
Μετά την ήττα από την ΑΕΚ, ο Πορτογάλος που έχει καταφέρει να στρώσει αυτό το χάλι που έχει παραλάβει από τον Νίκο Νιόπλια παρουσιάστηκε σαν... εγκληματίας του ποδοσφαίρου, ότι τον «παρέσυρε» ο Φρέιτας με... χαρτάκι για αλλαγές και άλλα πολλά και διάφορα. Στήθηκε στο... απόσπασμα.
Σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι έκοψε την φόρα της ομάδας αλλά ας βάλουμε κάτω τα πράγματα. Ο Πορτογάλος άφησε έξω τους Τζόρβα, Κατσουράνη, Γκοβού, Ζιλμπέρτο, Μπουμσόνγκ. Και (σχεδόν) όλες οι επιλογές είχαν εξήγηση: α) Η απουσία του Τζόρβα, που θεωρητικά ενείχε το μεγαλύτερο ρίσκο, δεν κόστισε σε καμία περίπτωση, αφού ο Καρνέζης ήταν θεατής και δεν είχε ευθύνη στα (τυχερά) γκολ.
Β) Ο Κατσουράνης και ο Γκοβού ανήκουν περίπου στην ίδια κατηγορία, αφού ο Ζεσουάλδο θεωρεί πως δεν μπορούν στην παρούσα φάση να βγάλουν τρία σερί παιχνίδια σε υψηλό ρυθμό. Γ) Οι δύο τελευταίοι ήταν τραυματίες και δεν είχαν προπονηθεί σχεδόν μια εβδομάδα. Ούτε την παραμονή του αγώνα γυμνάστηκαν. Ποιος κανονικός προπονητής θα τους χρησιμοποιούσε;
Ο Πορτογάλος έβαλε αντ' αυτών τον Σιμάο αμυντικό χαφ, τον Καντέ αντί του Μπουμσόνγκ και τους Καρνέζη, Σεϊταρίδη, Μαρίνο και Καραγκούνη βασικούς. Κάποιες από τις επιλογές στην αρχική 11άδα είναι η αλήθεια ότι δεν βγήκαν. Σίγουρα όμως, δεν έχασε από αυτούς ο Παναθηναϊκός; Ούτε η ΑΕΚ τον... ισοπέδωσε στο γήπεδο χάνοντας ευκαιρίες. Έκανε δύο σουτ, έβαλε δύο γκολ και ακολούθως ο Φερέιρα είχε την τύχη όλων των προπονητών που. χάνουν.
Καθαρά ποδοσφαιρικά, λοιπόν, οι αλλαγές δεν επηρέασαν την ομάδα. Σίγουρα όχι περισσότερο από την τραγική εικόνα της συλλόγου στο διοικητικό κομμάτι, τα «μπες-βγες», τις διαρροές από ανθρώπους που δουλεύουν -υποτίθεται- για το καλό της ομάδας και δημιουργούν θέματα από το πουθενά.
«Πάντα στην καριέρα μου έκανα αυτό που ήθελα. Κανείς δεν με πιέζει και για τίποτα. Για αυτό πέτυχα. Έχω τον δικό μου δρόμο και αυτός με οδηγεί στην επιτυχία. Είναι αστεία αυτά που λέγονται. Μετά από 36 χρόνια καριέρας, έχοντας δουλέψει σε μεγάλα κλαμπ όπως είναι και ο Παναθηναϊκός τίποτα δεν περίμενα να με εκπλήξει. Έχω συνηθίσει τα πάντα. Πρέπει, όμως, να δούμε τι συμβαίνει και δεν υπάρχει σταθερότητα. Πως μια ομάδα μπορεί να προχωρήσει με αυτές τις συνθήκες;» έλεγε χαρακτηριστικά.
Κύριος
Στους δύο μήνες που είναι στον πάγκο του Παναθηναϊκού το πιο εύκολο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει είναι να τα ρίξει όλα στην αδυναμία των μετόχων να ενισχύσουν το ρόστερ στις θέσεις που έχει διακρίνει ότι χρειάζεται βελτίωση. Να βάλει και αυτός το λιθαράκι του, όπως θα έκανε οποιοσδήποτε άλλος, για να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Για να γίνει αρεστός, να δημιουργήσει την δική του «καβάντζα».
Εκείνος είδε ότι η μόνη βοήθεια που μπορεί να πάρει μέσα στην χρονιά είναι από την σκληρή δουλειά στην Παιανία, με τους παίκτες που είχε στην διάθεση του. Και αν συγκρίνουμε την εικόνα του 2011 με το χάλι που αντικρίσαμε στον πρώτο γύρο, σίγουρα υπάρχει αισθητή βελτίωση. Βλέπεις, τουλάχιστον, ένα πλάνο.
«Έχουμε ένα πολύ καλό ρόστερ που χρειάζεται εμπιστοσύνη από όλους. Έχω μάθει στην ζωή μου να δουλεύω σκληρά και πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω και να παλέψουμε μέχρι τέλους για το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Αν η ομάδα παραμείνει ήρεμη θα δείτε την δουλειά μου».
Στήριξη ή... στον λάκκο με τα θηρία!
Φυσικά και επειδή ο Πορτογάλος δεν είναι... θαυματοποιός θα πρέπει να στηριχθεί από την διοικούσα επιτροπή. Με έναν γενικό αρχηγό στα αποδυτήρια, με έναν μεταφραστή στις προπονήσεις και με ανθρώπους που θα μπορούν να τον βάλουν ακόμη περισσότερο στην ελληνική πραγματικότητα. Ειδάλλως, είναι σαν να τον πετάνε στον λάκκο με τα θηρία.
