Ανεξαρτήτως αν το καράβι του Παναθηναϊκού αποδείχτηκε μεγάλο για τον Πατέρα και τον Βγενόπουλο ή υπήρξαν όντως κάποιοι άλλοι παράγοντες που δεν επέτρεψαν στο δίδυμο να κάνει πραγματικότητα τα σχέδια του, τουλάχιστον στο «αντίο» του και από το ΔΣ της ΠΑΕ, θα περίμενα από το Νικόλα Πατέρα να πάρει πάνω του την ευθύνη αυτής της απόφασης και να μην τα φορτώσει στις εφημερίδες.
Αν άλλωστε η κριτική… έδιωχνε τους παράγοντες από τις ομάδες, ο Βαρδινογιάννης θα έπρεπε να είχε φύγει από τον Παναθηναϊκό εδώ και χρόνια. Αλλά είτε από πείσμα, είτε από… διαστροφή έχει μείνει στους πράσινους, παρότι όχι απλά δέχτηκε και δέχεται κριτική αλλά πολύ περισσότερο υβρίστηκε και υβρίζεται περισσότερο από κάθε άλλο παράγοντα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από οπαδούς μάλιστα της ομάδας του…
Ακόμη λοιπόν και αν ο Παναθηναϊκός είχε κατακτήσει το νταμπλ, με διακόσιους βαθμούς διαφορά από τον Ολυμπιακό και είχε μοιράσει τεσσάρες στον αιώνιο αντίπαλο του, ακόμη και αν ο Πατέρας είχε κάνει τους διαιτητές να κατουριόνται όταν έπαιζαν τον Παναθηναϊκό, αυτό που κρίνει έναν πρόεδρο είναι η διάρκεια… Και ο Πατέρας, τόσο στον Παναθηναϊκό, όσο και στον Εθνικό, έφυγε πριν καλά-καλά… έρθει. Η διαφορά ανάμεσα στις δύο προεδρικές απόπειρες του ήταν πως για το φευγιό του από την ομάδα του Πειραιά, δεν κατηγόρησε τις εφημερίδες…
Προφανώς εκεί δεν υπήρχε ανάγκη για άλλοθι…
