Τρώει τις ντρίπλες και τις κόκκινες τη μία μετά την άλλη και πέφτει για τάκλιν σαν χρηματοκιβώτιο... με χρονοκαθυστέρηση. Τι είναι; Λίγος...Πόσες φορές δεν έχετε σχολιάσει με έναν τέτοιο τρόπο διάφορους παίκτες, σε διθάφορες θέσεις, σε διάφορες ομάδες; Το κακό - και πάντως ως περιεχόμενο καθόλου εορταστικό - είναι ότι τον τελευταίο καιρό στον Παναθηναϊκό το «έλειμμα» παρουσιαζόταν αλλού...
Πριν λίγο καιρό στους ώμους ενός ανθρώπου στηρίχθηκε η προσπάθεια να αλλάξει χέρια η ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Περίμεναν οι περισσότεροι από αυτόν μια σοβαρή επενδυτική προπσπάθεια, μια αληθινή επιχειρηματική κίνηση ακόμα και άδεια από στολίδια εντυπωσιασμού και πήραν ως... αποτέλεσμα μια διαδικαστική ανακοίνωση και εξήγηση για την υπαναχώρηση καμία.
Το καλοκαίρι που πέρασε ο κόσμος του Παναθηναϊκού είδε στο πρόσωπο του αφεντικού της ομάδας και στη διαδικασία επιστροφής του τον δεύτερο μεγάλο του αγώνα να δικαιώνεται. Δύσκολοι καιροί και οι νίκες για τους περισσότερους από λίγες ως ελάχιστες. Δεν πανηγυρίστηκε για την σπανιότητά της (ως νίκη) όμως η αποκατάσταση στην πράσινη ιεραρχία. Υπήρχε πίστη για επανάληψη του περσινού θριάμβου, για δημιουργία μιας πράσινης κυριαρχίας και στο ποδόσφαιρο.
Λίγους μήνες μετά ο στρατηγός εγκατέλειψε και άφησε τους στρατιώτες μόνους στη μάχη με τον εχθρό σε θέση ισχύος και το αίσθημα της καλοκαιρινής νίκης να έχει μετατραπεί σε απειλή ολέθρου.Πρόβλημα διαπιστώθηκε εκ των υστέρων και με τις επιλογές των ως άνω αναφερομένων. Στα κρύα του λουτρού έμεινε η ομάδα και από τον προϊστάμενο των μεταγραφών λίγες μέρες πριν και πολλές μέρες μετά τις δυσάρεστες διοικητικές εξελίξεις. Και όσοι πουν ότι είχε δύο μεταγραφές έτοιμες ή σχεδόν κλεισμένες η απάντηση είναι απλή: οι μεταγραφές αρχίζουν από την 1η Γενάρη και πάντως δεν τελειώνουν στα τέλη Δεκέμβρη.
Πρόβλημα δεν ήταν και η τοποθέτηση - ποταμός του πρώην προπονητή της ομάδας; Ηρθε άφθαρτος, γεμάτος φιλοδοξίες και όνειρα, έτοιμος να φτιάξει έναν Παναθηναϊκό μεγαλοπρεπή και... Εφτασε στο σημείο να ξεσπά, αποκαλύπτοντας πράγματα που πλήττουν καίρια και αυτόν και την ομάδα. Είναι κρίμα και για τον ίδιο, είναι κρίμα και για τον Παναθηναϊκό. Οπως κρίμα είναι και για κάθε επαγγελματία να κάνει υποχωρήσεις προκειμένου να μείνει ακλόνητος στη θέση του. Δεν ξέρω τι ισχύει στην επαγγελματική καριέρα των γυμναστών, των προπονητών.
