Ο Μπουμσόνγκ μπορεί να μην ήταν από τις πρώτες επιλογές του Νιόπλια αλλά είναι πολύ πιθανόν να αποδειχθεί πολύ πιο χρήσιμος από τον Γκαλάς.
Μπορντόν και Κρις μπορεί να προσέφεραν μεγαλύτερες εγγυήσεις από αγωνιστικής πλευράς, όμως η περίπτωση Γκαλάς θα ήταν μια κίνηση περισσότερο εντυπωσιασμού παρά ουσιαστική, καθώς είχε πολλά προβλήματα τραυματισμών τα τελευταία χρόνια, αλλά και δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις, λόγω ύψους.
Ο Γκαλάς θα ήταν το όνομα “κράχτης”, μια κίνηση που θα γινόταν για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά που δεν έδινε τα εχέγγυα, για την ισχυροποίηση της αμυντικής λειτουργίας του Παναθηναϊκού. Ο Μπουμσόνγκ είναι ο “πύργος” που ήθελε ο Νιόπλιας στην άμυνα, αφού πολλές φορές το “τριφύλλι”προδόθηκε από την αδυναμία της ομάδας του στο ψηλό παιχνίδι. Τα λάθη αυτά τα πλήρωσε και με τον Ολυμπιακό και με τη Σταντάρ Λιέγης πέρυσι και αυτό ήταν κάτι που ήθελε διόρθωση. Ο παίκτης που θα κυριαρχούσε στον αέρα και θα έλεγχε την “εναέρια” κυκλοφορία έλειψε από την ομάδα.
Για αυτό και το βασικό κριτήριο για τον αμυντικό που θα αποκτούσε ο Παναθηναϊκός ήταν το ύψος του. Ο Μπουμσόνγκ το έχει αυτό, καθότι είναι 1,91 και σαφώς το βιογραφικό του δεν υστερεί από αυτό του Γκαλάς. Βασικά του μειονέκτημα θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι το ότι και αυτός έλειψε λόγω τραυματισμών και πως δεν είναι ο παίκτης που θα συγκινήσει τον κόσμο του Παναθηναϊκού.
Το όνομα του Γκαλάς έμεινε πάρα πολύ καιρό στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με αποτέλεσμα οποιοσδήποτε άλλος να φαντάζει, λανθασμένα, λίγος και να θεωρείται πως ο πήχης κατέβηκε. Προσοχή, δεν λέμε πως ο Μπουμσόνγκ είναι καλύτερος μπορεί να αποδειχθεί καλύτερος όμως.
Αν είχε έρθει ο Γκαλάς ο κόσμος θα πανηγύριζε πιθανότατα μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τώρα που δεν πανηγυρίζει ίσως να ξυπνήσει αργότερα. Είναι ένας παίκτης που στο ελληνικό πρωτάθλημα σίγουρα μπορεί να κάνει τη διάφορα. Στην Ευρώπη, είναι άλλο θέμα. Εκεί θα φανεί αν είναι σε καλή κατάσταση και αν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις.
Για τον χαρακτήρα του τον επαγγελματισμό του Μπουμσόνγκ και για το ότι μπορεί να βοηθήσει υπογράφουν, με χέρια και με πόδια, Σισέ και Γκοβού. Αυτοί οι δυο έπαιξαν σημαντικό ρόλο για να τον πείσουν να έρθει στην Ελλάδα. Οι συμπατριώτες του θα είναι αυτοί που θα τον βοηθήσουν και να προσαρμοστεί, κάνοντας έτσι αυτό το θέμα ποιο εύκολο, από το να ερχόταν κάποιος που δεν θα είχε κάποιον γνωστό να τον βοηθήσει.
Αντίθετα, στην περίπτωση του Γκαλάς, Σισέ και Γκοβού δεν κράτησαν την ίδια στάση. Ήταν πολύ επιφυλακτικοί όχι αναφορικά με την άξια του αλλά για το αν θα μπορούσε να ευθυγραμμιστεί σαν συμπεριφορά και να βρει χημεία με την ομάδα.
(fullepithesi)
