O Ζέλικο Ομπράντοβιτς λοιπόν, Ξεκίνησε την πορεία του ως παίκτης από την ομάδα της γενέτειρας του, την Μπόρας, και το 1986 μεταπήδησε στην Παρτίζαν. Μαζί με άλλους αστέρες όπως ο Βλάντε Ντίβατς, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς και ο Ζάρκο Πάσπαλι. Την ίδια χρονιά πήρε το πρωτάθλημα (πρώτος του τίτλος), την επόμενη πήγε στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, ενώ το 1989 πανηγύρισε το γιουγκοσλαβικό Κύπελλο, όπως και το Κόρατς.
Οι μεγαλύτερες διακρίσεις του, πάντως, ως παίκτη ήρθαν με την εθνική Γιουγκοσλαβίας. Πήρε το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Σεούλ (1988) και το 1990 ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Λίγο πριν αρχίσει η προετοιμασία για το Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας το 1991 ο Ζοτς βρέθηκε μπροστά στο μεγάλο δίλημμα: να συνεχίσει ως παίκτης ή να δεχτεί την πρόταση της Παρτίζαν για προπονητής. Τελικά επέλεξε το δεύτερο με τη γνωστή συνέχεια. Πρώτη σεζόν ως κόουτς το 1992, φτάνει στον τελικό της Κωνσταντινούπολης με αντίπαλο την Μπανταλόνα, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς εκτελεί με τρίποντο τους Ισπανούς και ο Ζοτς πανηγυρίζει τον πρώτο του τίτλο ως μάνατζερ.
Η συνέχεια ανάλογη. Με Μπανταλόνα το 1994 και με Ρεάλ Μαδρίτης το 1995 αρχίζει να γίνεται συλλέκτης κυπέλλων Πρωταθλητριών. Ξεκουράζεται για ένα μικρό διάστημα, μαζεύει άλλα κύπελλα (2 Σαπόρτα με Ρεάλ το 1997 και Μπενετόν το 1999).
Δεν ξεχνάμε την πορεία του και στην Εθνική Σερβίας. Κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ του 1997, το Μουντομπάσκετ του 1998, ενώ πήρε το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1996, όπως και το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 1999.
Το καλοκαίρι του 99’ έρχεται στα μέρη μας και το κοντέρ αρχίζει να γράφει. Τέσσερα Ευρωπαϊκά (2000, 2002, 2007, 2009) έχει κατακτήσει με τον Παναθηναϊκό ο Ζοτς, εννέα πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα. Και ενδεχόμενως έπεται και συνέχεια, από τη στιγμή που μπροστά υπάρχει το πρωτάθλημα και επίσης το πιο πιθανό είναι ο Ομπράντοβιτς να συνεχίσει στην ομάδα της ζωής του για δύο ακόμα χρόνια.
Ορίστε μερικές ατάκες του Ομπράντοβιτς:
* 13 Απριλίου 1995. Ο Ολυμπιακός είχε χάσει από την Μπανταλόνα με τον γνωστό σε όλους τρόπο. Ο Γιάννης Ιωαννίδης δήλωσε «Τι να μας πει τώρα ο Ομπράντοβιτς. Κοιμήθηκε ο... Θεός και πήρε το Κύπελλο. Αυτά δεν γίνονται ούτε στο σινεμά αλλά άμα σκηνοθετήσει κάτι ο Θεός, δεν μπορείς να το αλλάξεις». Ο Ομπράντοβιτς απάντησε «Ναι, ξέρω ότι ο Ιωαννίδης είπε ότι μου χάρισε το Κύπελλο ο Θεός αλλά τον καταλαβαίνω. Και εγώ αν έχανα θα έψαχνα για δικαιολογίες...».
* 3ος τελικός των πλέι οφ της σεζόν 2006-7 και ενώ το παιχνίδι ολοκληρώνεται με ένα none call, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου ο Σέρβος προπονητής απαντά: «Δεν έχω ανάγκη από την διαιτησία. Κύριοι εγώ έχω τον Διαμαντίδη!».
* Μετά την άκομψη φυγή του Λάκοβιτς, ο Ομπράντοβιτς ζητά εσπευσμένα συνέντευξη τύπου απειλώντας να εξιστορίσει όλο το παρασκήνιο της μεταγραφής του στην Μπαρτσελόνα, αλλά και προκειμένου να ξεμπροστιάσει το ποιόν του Σλοβένου πλέι μέικερ. Η πάροδος του χρόνου συμβάλει στο να καταλαγιάσει το έντονα πολωμένο κλίμα. Όλα αυτά μέχρι την πρώτη επίσκεψη του Γιάκα στο ΟΑΚΑ με τα χρώματα των μπλαουγκράνα. Ο Σέρβος προπονητής αρνείται να του δώσει το χέρι στην καθιερωμένη εναρκτήρια χειραψία για fair play, ενώ αρνείται μέχρι και να τον κοιτάξει. Μέχρι σήμερα δεν έχουν ανταλλάξει κουβέντα.
* Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος μπορεί να αποτέλεσε τον άσο στο μανίκι του Ζέλικο το 2002 και στο φάιναλ φορ της Μπολόνια, ωστόσο η συνύπαρξή τους στον Παναθηναϊκό δεν υπήρξε ιδιαίτερα αρμονική. Χαρακτηριστική ατάκα του κόουτς, που αφορούσε στην αδυναμία του Λάζου να κατανοήσει τα συστήματα, το "you have no brain kid" με τα decibel να χτυπούν κόκκινο και το πρόσωπο να παίρνει το γνώριμο μελιτζανί χρώμα!
* Ας συνεχίσουμε στο ίδιο κλίμα και ας περάσουμε μερικά χρόνια νωρίτερα και σε μια άλλη προστριβή. Ο Ομπράντοβιτς ως νέος προπονητής των πρασίνων, προσπαθεί να τους εμφυσήσει έναν διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού. Στο πλαίσιο αυτό και σε έναν εκτός έδρας αγώνα πρωταθλήματος στο κλειστό της Δάφνης, ο Αλβέρτης βγαίνει έξαλλος από τα αποδυτήρια φωνάζοντας το αλησμόνητο: «Δεν θα μου γαμ... εμένα το μυαλό»!
* Αγώνας πρωταθλήματος μεταξύ Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ για τη σεζόν 2005-6. Οι πράσινοι κερδίζουν άνετα, ωστόσο οι γνωστοί ανεγκέφαλοι φροντίζουν να μετατρέψουν το παρκέ σε πεδίο ρίψης κάθε λογής αντικειμένων. Ο Καζλάουσκας, ως προπονητής των ερυθρολεύκων αφήνει μια αιχμή στη συνέντευξη τύπου για το ποιόν των Ελλήνων φιλάθλων. Ο Ομπράντοβιτς σηκώνει το γάντι, που του πέταξε ο Λιθουανός και λέει: «Εγώ είμαι περήφανος για τη χώρα όπου εργάζομαι, αντίθετα με τον κύριο Καζλκας, ή πώς τον λένε, δεν θυμάμαι το όνομα του…»
* Στην αναμέτρηση για την regular season της Ευρωλίγκα πέρυσι όταν και ο Παναθηναϊκός έχει διαλύσει την πολωνική Πρόκομ ο Ομπράντοβιτς εκρήγνυται αναπάντεχα στην συνέντευξη τύπου: «Κάποιοι παίκτες λειτουργούν όπως εγώ, κάποιοι άλλοι δεν αξίζουν να φορούν αυτή τη φανέλα. Το όνομα μου είναι Ομπράντοβιτς και θα ανατρέψω αυτή την κατάσταση» ...και έτσι και έγινε.* Παρόμοια συμπεριφορά επέδειξε και στο φάιναλ φορ στο Βερολίνο. Μετά τη συνέντευξή Τύπου, σταμάτησε μπροστά στον δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ, Δημοσθένη Καρμοίρη και όταν ρωτήθηκε για τα «περίεργα πράγματα», για τα οποία είχε μιλήσει νωρίτερα ξέσπασε: «Αυτή είναι η πρώτη ερώτηση που έχεις να μου κάνεις για την κατάκτηση του κυπέλλου; Την επόμενη φορά που θα σου δώσω την ευκαιρία να μου πάρεις συνέντευξη, να έχεις σκεφτεί καλύτερα τι θα ρωτήσεις», φώναζε σε ζωντανή σύνδεση κι ενώ παράτησε σύξυλο τον δημοσιογράφο.
Special info
- Έχει συμπληρώσει μια δεκαετία στη χώρα μας και δεν έκανε την υπόσχεσή του πραγματικότητα. Στις αρχές του 2000 είχε δηλώσει πως αν ανανέωνε τη συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό, θα μάθαινε ελληνικά. Και μπορεί να έχει μάθει να καταλαβαίνει και να επικοινωνεί, όμως δεν τα χρησιμοποιεί δημοσίως. Η απόδειξη ότι ο Ομπράντοβιτς είναι πολύ εκνευρισμένος, είναι όταν σταματάει να μιλάει στα σέρβικα και χρησιμοποιεί τα αγγλικά. Τότε, όλοι αντιλαμβάνονται ότι έχει... φορτώσει για τα καλά. Σε παλιότερη συνέντευξή του είχε πει πως δεν θέλει να μάθει ελληνικά για να μην καταλαβαίνει τι γράφουν οι εφημερίδες κι εκνευρίζεται παραπάνω. Και το λάθος του δεν διστάζει να το παραδέχεται δημοσίως: «Είναι ντροπή να μην μιλάω μετά από 10 χρόνια ελληνικά».
- Ένα κομμάτι της ζωής του βρίσκεται στο Λονδίνο, όπου κάνει το μεταπτυχιακό της η μεγάλη του αδυναμία. Η κόρη του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Άννα, είναι η μοναδική που… δικαιούται να του τηλεφωνεί όταν είναι εκνευρισμένος. Ο Ομπράντοβιτς κάνει τα πάντα για την ευτυχία της κόρης του και μοναδικό του απωθημένο είναι ότι δεν την βλέπει όσο συχνά θα ήθελε. Το ίδιο ισχύει και για την μητέρα του, όμως αυτό το κενό προσπαθεί μόνος του να το «μπαλώσει». Κάθε φορά που οι υποχρεώσεις του το επιτρέπουν, ο τεχνικός του Παναθηναϊκού παίρνει το αεροπλάνο προκειμένου να βρεθεί κοντά της. Στο Βελιγράδι ζει και ο μικρός του γιος (10 ετών) Τζόρτζε, με τον οποίο προσπαθεί να περνάει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται τα καλοκαίρια. Όπως λέει ο Ομπράντοβιτς συνηθίζει να του κάνει ερωτήσεις για το μπάσκετ και τον Παναθηναϊκό και η πιο συνηθισμένη ερώτηση είναι γιατί αλλάζει συνέχεια πεντάδες!
Τα «δαχτυλίδια» του Ομπράντοβιτς
Πρωταθλήματα: 10 με τον Παναθηναϊκό (2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010), 1 με την Παρτιζάν (1992)
Κύπελλα: 6 με τον Παναθηναϊκό (2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009), 1 με την Παρτιζάν (1992),
Ευρωλίγκα: 4 με Παναθηναϊκό (2000, 2002, 2007, 2009), 1 με Παρτιζάν (1992), 1 με Μπανταλόνα (1994), 1 με Ρεάλ Μαδρίτης (1995)
Σαπόρτα: 1 με Ρεάλ Μαδρίτης (1997), 1 με Μπενετόν Τρεβίζο (1999)
Εθνική Γιουγκοσλαβίας/Σερβίας: Δύο χρυσά (Ευρωμπάσκετ 1997, Μουντομπάσκετ 1998), 1 αργυρό (Ολυμπιακοί Αγώνες 1996), 1 χάλκινο (Ευρωμπάσκετ 1999).
