Οταν ο δρόμος φτάνει στο τέλος του, τα ευχάριστα συναισθήματα επιπλέουν, οι πίκρες ξεχνιούνται, καταποντίζονται. Η δυσαρέσκεια υποχωρεί, το χαμόγελο υπερτερεί και δικαιώνεται. Οσο πιο δύσκολη είναι η χρονιά που φεύγει τόσο πιο έντονη είναι η χαρά, διότι μπορεί άπαντες να κρίνονται εκ του αποτελέσματος, μόνο οι πρωταγωνιστές όμως γνωρίζουν τι πέρασαν μέχρι να φτάσουν στην κορυφή.
Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση πολύ δε περισσότερη, στην -ίσως- πιο δύσκολη πορεία που έκανε την τελευταία δεκαετία. Τραυματισμοί, άσχημα αποτελέσματα, τραγικές συμπεριφορές, όλα αυτά χάραξαν το φετινό δρόμο των πράσινων, που δεν εκτροχιάστηκε και έκλεισε πανηγυρικά.
Μόνο που για πρώτη φορά μετά από πολύ πολύ καιρό οι δυσκολίες που κλήθηκε να προσπεράσει ήταν αρκετές, στις οποίες αντιπαρέβαλε τις δικές του δυνατές στιγμές. Στο τέλος του δρόμου, λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος από το τριφύλλι, ας κάνουμε μία αναδρομή στις 9 μέρες (στιγμές) που συγκλόνισαν τον Παναθηναϊκό, αλλά και σε αυτή που ακόμα τον συγκλονίζει. Στην πραγματικότητα τον κάνει να τρέμει. Ας τις δούμε κατά σειρά σημασίας και όχι χρονολογικά
9. 17/12/2009: Το δις εξαμαρτείν...
Ο διαδρομή του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα αγγίζει τα όρια της θριαμβευτικής... Προσπερνάει εύκολα ή δύσκολα όλα τα εμπόδια που συναντά, εκτός όμως από ένα. Τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στο Βισταλέγκρε, παλεύει αλλά λυγίζει. Το μεγάλο πλήγμα όμως έρχεται στο ΟΑΚΑ, όπου οι Μαδριλένοι με την ανοχή της διαιτησίας κερδίζουν τον Παναθηναϊκό. Το μήνυμα είναι σαφές.
Απέναντι σε μία από τις ομάδες που έχει ίδιους στόχους, οι πράσινοι είναι ασυνεπείς, χάνουν άνετα και πανηγυρικά, αλλά ουδείς μπορεί να παραβλέψει τους ρέφερις. Ετσι μετά τη λήξη του αγώνα, ο Ομπράντοβιτς ξεσπά στους διαιτητές και στη συνέντευξη Τύπου λέει τα πράγματα όπως τα αισθάνεται. Εβλεπε όμως παράλληλα ότι η ομάδα του έδειχνε μία αδυναμία. Κι αυτή δεν μπορούσε να τον αφήσει να ησυχάσει...
8. 4/2/2010: Η απογοήτευση
Είναι η ημέρα που ο Παναθηναϊκός, μετά την εντός έδρας ήττα από την Παρτιζάν, χάνει και από το Μαρούσι. Είναι η ημέρα που σηματοδοτεί ιστορικές αντιδράσεις και ίσως η ημέρα που χάρισε στον Παναθηναϊκό το πρωτάθλημα. Το παιχνίδι πάει στην παράταση, η ομάδα του Ζοτς παραπαίει απέναντι στο εκπληκτικό Μαρούσι, που ανατρέπει δύο φορές και μάλιστα στα τελευταία διαφορές μεγαλύτερες των 8 πόντων. Το τελικό 80-78 είναι οδυνηρό για τους πράσινους, που χάνουν σχεδόν κάθε ελπίδα για πρόκριση στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα.
7. 25/02/2010: Τέλος!
Το τελευταίο χαρτί του για την πρόκριση στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα παίζει ο Παναθηναϊκός απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Το γήπεδο είναι γεμάτο και σφύζει από παλμό. Απαντες χειροκροτούν την ομάδα που έχει κάνει το σύλλογο περήφανο. Οι πράσινοι προηγούνται με σημαντική διαφορά στην έναρξη της τέταρτης περιόδου, αλλά στο τέλος ...κατάρρευση.
Η Μπαρτσελόνα, μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης και μεγάλη ομάδα, κάνει την ανατροπή και στέλνει τον Παναθηναϊκό εκτός Ευρωλίγκα. Είναι η στιγμή που όλοι συνειδητοποιούν ότι το ευρωπαϊκό όνειρο τελείωσε. Το πλήγμα είναι ισχυρό, αλλά αμέσως μετά .έρχεται η ανασύνταξη. Το κακό έφερε ένα καλό. Στα αποδυτήρια ειπώθηκε...
«Τέλος η Ευρωλίγκα, οριστικά. Πάμε για το πρωτάθλημα». Η χρονική στιγμή συνέπεσε με την επιστροφή των τραυματιών και ακολουθεί ένα διάστημα με πολύ δυνατές προπονήσεις και χωρίς απουσίες.
6. 20/2/2010: Το πρώτο αίμα...
Ο,τι κι αν σημαίνει η Ευρωλίγκα για μία ομάδα, δε μπορεί να συγκριθεί με την απώλεια ενός εγχώριου τίτλου και μάλιστα από τον αιώνιο αντίπαλο. Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ κακός και επιστρέφει στο τέλος στο ματς, όχι λόγω της δικής του απόδοσης, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός του δίνει το δικαίωμα. Τελικά, μετά από 10 χρόνια οι ερυθρόλευκοι πανηγυρίζουν έναν τίτλο και οι πράσινοι δέχονται ακόμα ένα χτύπημα.
Ξέρουν ότι από εκείνη τη στιγμή και με δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει σε έναν τελικό, τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο δύσκολα. Τελευταία φορά που είχαν χάσει τίτλο από τον Ολυμπιακό ήταν το 2002, στον ημιτελικό των πλέι οφ, τότε οι Πειραιώτες τους είχαν αποκλείσει από τον τελικό του πρωταθλήματος
5. 4/2/2010: Η συνομιλία Ζοτς-Σπανούλη
Την ίδια μέρα της ήττας από το Μαρούσι, τα πόδια είναι βαριά. Ολοι προσπαθούν να εξηγήσουν τι συμβαίνει. Ο Βασίλης Σπανούλης είναι και το δείχνει σκασμένος. Εκείνο το βράδυ φεύγει από το ΟΑΚΑ μετά τις τρεις τα ξημερώματα. Τα μεσάνυχτα πάει στο γραφείο του Ζοτς...
Κάθονται μαζί επί ώρες... Ούτε ο Kill Bill, ούτε φυσικά ο Ζοτς αποκαλύπτουν ποτέ το περιεχόμενο της συνομιλίας. Ωστόσο, αυτές είναι οι στιγμές φέρνουν τα πρόσωπα και τις ομάδες πιο κοντά και τις καθιστού ισχυρότερες να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες
4. 4/2/2010: Το ...ντου!
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς βρίσκεται στο γραφείο του μετά την ήττα από το Μαρούσι. Είμαστε ακριβώς στην ίδια μέρα, αλλά η στιγμή είναι συγκλονιστική και καθοριστική. Μακριά από το ΟΑΚΑ, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μαθαίνει το αποτέλεσμα και παίρνοντας το αυτοκίνητό του, τρέχει στο γήπεδο, όπου κάνει... ντου στα αποδυτήρια χωρίς να τον σταματήσει κανείς.
Κάποιοι παίκτες βρίσκονται εκτός, αρκετοί όμως, όχι. Με τον εκρηκτικό χαρακτήρα του ο Δημήτρης λέει βαριές κουβέντες σε κάποιους και αποχωρεί. Το σκηνικό δε θα είχε πάρει μεγάλη έκταση αν δε συνέβαινε το περιστατικό της επόμενης ημέρας
3. 28/2/2010: Η ...βαθιά ανάσα
Μόλις μία εβδομάδα μετά τον τελικό Κυπέλλου και σε μία πολύ δύσκολη περίοδο ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, όπου διακυβεύεται η πρωτιά στην κανονική σεζόν. Παρότι προέρχεται από ένα πολύ κακό διάστημα, η ομάδα του Ομπράντοβιτς παίζει ένα εκπληκτικό ματς, ο Ολυμπιακός είναι εξίσου εντυπωσιακός και σε ένα πανέμορφο ματς, οι γηπεδούχοι νικούν με 98-90.
Ακόμα και σήμερα, πολλοί ορίζουν το συγκεκριμένο ματς, ως την αρχή της αντεπίθεσης. Μετά από διαδοχικά χαστούκια (ασχέτως αν έχουν προηγηθεί οι δύο νίκες στην Ευρωλίγκα με Παρτιζάν εκτός και Μαρούσι εντός) οι παίκτες και το τεχνικό τιμ υποστηρίζουν ότι σε αυτό το συγκεκριμένο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός ανέκτησε τη χαμένη αυτοπεποίθησή του Τα σουτ μπήκαν, η ομαδική λειτουργία ήταν καλή και οι πράσινοι έβγαλαν το χαρακτήρα που ανέκαθεν ήταν το σήμα κατατεθέν...
2. 2/6/2010: Η μεγάλη ανατροπή
Δεκατρία λεπτά πριν τη λήξη του τρίτου τελικού, οι πράσινοι νιώθουν το έδαφος να χάνεται από τα πόδια τους. Με μία τεράστια εμφάνιση ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος να σπάσει το πλεονέκτημα της έδρας. Ο ηλεκτρονικός πίνακας γράφει 46-60 και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Ο Παναθηναϊκός ανεβάζει την άμυνά του, δεν αφήνει τον Ολυμπιακό να πάρει ανάσα, δέχεται και μερικά δώρα από τους διαιτητές κι έτσι ξεκινάει μία προσπάθεια που τελειώνει με εκκωφαντικό τρόπο.
Οι πράσινοι κερδίζουν με 79-70 και αποδεικνύουν ότι παρά τα προβλήματα, όταν χρειάζεται έχουν το σθένος να βγάλουν το χαρακτήρα τους. Δεν ξέραμε τι γινόταν, ξέραμε ότι εκείνη τη στιγμή κάτι έπρεπε να κάνουμε. Και το κάναμε... έλεγαν οι παίκτες μετά το ματς...
1. 5/2/2010: Η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του Παναθηναϊκού
Διαφωνείτε; Εχετε δικαίωμα, αλλά σε μία χώρα που δεν έχει μάθει την έννοια ήττα, σε μία χώρα που η επιτυχία δεν σβήνει την όρεξη, αλλά γεννά οργή για την επόμενη αποτυχία, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού πράττουν κάτι που έχει ιστορικές διαστάσεις. Την επόμενη μέρα της ήττας από το Μαρούσι, η εφημερίδα «ΠΡΑΣΙΝΗ» βγαίνει με τίτλο...
«Πετάξτε τις φανέλες». Οργή και αγανάκτηση. Ο κόσμος αντιδρά και στη φήμη που κυκλοφορεί το πρωί της 5ης Φεβρουαρίου ότι ο Ομπράντοβιτς είναι έτοιμος να τα παρατήσει οργανώνεται στο πι και φι η επόμενη κίνηση των οπαδών. Το απόγευμα στις 6, το ΟΑΚΑ, έξω από τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού επισκέπτονται 1000 οπαδοί του τριφυλλιού.
Οχι για να ...λιντσάρουν τους παίκτες μετά την ήττα από το Μαρούσι, αλλά για να τους δηλώσουν την συμπαράστασή τους. Η ατάκα... «Μην πάρετε τίποτα από εδώ και πέρα. Μας έχετε χαρίσει τόσα και μας έχετε κάνει περήφανους για μία ζωή» θα κυκλοφορεί για πολλά χρόνια ακόμα στα μυαλά των παικτών, του τεχνικού τιμ, αλλά και στην αθλητική κοινωνία, ως δείγμα σεβασμού κι ευγνωμοσύνης από τους οπαδούς. Αυτούς (όχι μόνο του Παναθηναϊκού, αλλά όλων των ομάδων) που δεν μας έχουν συνηθίσει σε κάτι αντίστοιχο...
ΚΑΙ ΤΟ... +1
9/5/2010: ΜΕΝΕΙ Ο ΖΟΤΣ
Την επαύριον της κατάκτησης του πρωταθλήματος, ένα πράγμα υπάρχει στο μυαλό των παικτών και του κόσμου... Μένει ο Ομπράντοβιτς. Αυτές οι ημέρες, αυτές οι στιγμές, συγκλονίζουν περισσότερο από καθε τι άλλο. Με τον... παραδοσιακό τρόπο του Θανάση, ο Ομπράντοβιτς παραμένει στον Παναθηναϊκό για τα δύο επόμενα χρόνια και οι «πράσινοι» ξεκινούν τον σχεδιασμό για να συνεχίσουν την κυριαρχία τους.
(sentragoal)