Σαφώς και ματώνει η καρδιά όλων, επειδή θα σταματήσουμε να χαιρόμαστε την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική προσωπικότητα (προσωπική άποψη) που πέρασε ποτέ από την χώρα μας. Προσοχή, προσωπικότητα είπαμε και όχι ταλέντο, ή ποιότητα. Ένα παιδί που γεννήθηκε για να είναι ηγέτης, γεννήθηκε για να είναι αρχηγός.
Το να καθίσουμε να λέμε τώρα τι προσέφερε ο Γάλλος στον Παναθηναϊκό, είναι μάλλον περιττό. Ανούσιο. Το ξέρετε καλύτερα κι από εμάς άλλωστε. Όμως, πολλές φορές ξεχνάμε και κάτι ακόμη. Το τι κέρδισε ο Σισέαυτά τα δύο χρόνια που έμεινε στο «τριφύλλι». Γιατί όποιος πει ότι δεν κέρδισε τίποτα, θα είναι ψεύτης.
Ας θυμηθούμε λιγάκι… Ο Σισέ είχε δοθεί δανεικός στην Σάντερλαντ από την Μαρσέιγ. Οι Άγγλοι δεν είχαν χρήματα να τον αποκτήσουν το καλοκαίρι του 2009 και αναγκαστικά θα επέστρεφε στο Γαλλικό λιμάνι. Εκεί όμως δεν ήταν ευπρόσδεκτος. Τότε ακριβώς εμφανίστηκε ο Παναθηναϊκός. Εκμεταλλευόμενος την κατάσταση, γιατί τέτοιες καταστάσεις και ευκαιρίες πρέπει να εκμεταλλεύεται ο οποιοσδήποτε ελληνικός σύλλογος προκειμένου να φέρνει στην χώρα μας τέτοιους παίκτες.
Ας θυμηθούμε λιγάκι… Ο Σισέ είχε δοθεί δανεικός στην Σάντερλαντ από την Μαρσέιγ. Οι Άγγλοι δεν είχαν χρήματα να τον αποκτήσουν το καλοκαίρι του 2009 και αναγκαστικά θα επέστρεφε στο Γαλλικό λιμάνι. Εκεί όμως δεν ήταν ευπρόσδεκτος. Τότε ακριβώς εμφανίστηκε ο Παναθηναϊκός. Εκμεταλλευόμενος την κατάσταση, γιατί τέτοιες καταστάσεις και ευκαιρίες πρέπει να εκμεταλλεύεται ο οποιοσδήποτε ελληνικός σύλλογος προκειμένου να φέρνει στην χώρα μας τέτοιους παίκτες.
Οι«πράσινοι» έδειξαν πόσο τον θέλουν, μόνο και μόνο από το ποσό που έδωσαν στην ομάδα του για να τον αποκτήσουν. Τον έφεραν στην Ελλάδα και του χάρισαν αυτό που του άνηκε δικαιωματικά. Τον θρόνο του βασιλιά.
Γιατί τέτοιος ήταν, είναι και θα είναι ο Σισέ για όλους τους Παναθηναϊκός. Ολόκληρος ο σύλλογος τον περιέβαλε με εμπιστοσύνη, σεβασμό, εκτίμηση και-κυρίως- όχι αγάπη, αλλά λατρεία. Ως χαρακτήρας ο Γάλλος επιθετικός αυτά θέλει για να λειτουργήσει. Και η αλήθεια είναι πως λειτούργησε και με το παραπάνω.
Μέσα σε μια νύχτα έγινε αρχηγός, τα ντεσιμπέλ όταν φώναζε η εξέδρα το όνομά του χτυπούσαν… κόκκινο και γενικά όλη η ομάδα, όλη η φιλοσοφία της, ήταν γύρω απ’ αυτόν.
Μέσα σε μια νύχτα έγινε αρχηγός, τα ντεσιμπέλ όταν φώναζε η εξέδρα το όνομά του χτυπούσαν… κόκκινο και γενικά όλη η ομάδα, όλη η φιλοσοφία της, ήταν γύρω απ’ αυτόν.
Αποτέλεσμα;
Ο Σισέ μετά από δύο χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα, επανήλθε στο προσκήνιο για τους συμπατριώτες του, κλήθηκε στην Εθνική του και συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, τα αφιερώματα γι’ αυτόν από λίγα, έγιναν δεκάδες έως εκατοντάδες και με λίγα λόγια, ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που του έδωσε την ώθηση για να επιστρέψει στην πρώτη ταχύτητα.
Όλα αυτά κατά καιρούς, τα έχει παραδεχτεί ο ίδιος ο Γάλλος, επειδή ποτέ δεν ήταν αχάριστος. Γενικά λοιπόν, ο κόμπος στο λαιμό υπάρχει επειδή τελειώνει μια όμορφη και αμφίδρομη σχέση. Μια σχέση λατρείας, ψύχωσης.
Που κάνει όλες τις άσχημες καταστάσεις (κυρίως ηρατσιστική επίθεση στον Βόλο και φυσικά όλα όσα έγιναν στο «Γ. Καραϊσκάκης») να φαντάζουν απλές δυσάρεστες αναμνήσεις μιας ιστορίας που ήταν γεμάτη με όλα εκείνα τα στοιχεία που οι ποδοσφαιρόφιλοι χαίρονται και θέλουν να απολαμβάνουν.
Λευτέρης Μπακολιάς από Sportaction.gr
