Ναι, ρε Μήτσο. Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και ποτέ κανένας μόνος του δεν κέρδισε κανέναν αντίπαλο. Ναι, ρε Μήτσο. Εχει και τελικό Κυπέλλου σε λίγες μέρες και πρέπει όπως μας έχεις συνηθίσει να ρίξεις τους τόνους. Ναι, ρε Μήτσο. Κατέβασε και πάλι το βλέμμα κάθε φορά που σου δίνουν ένα Κύπελλο να σηκώσεις. Ναι, ρε Μήτσο. Καλά έκανες το 2009 και το σήκωσες μαζί με τον Αλβέρτη, καλά έκανες και στη Βαρκελώνη που φώναξες την παλιοπαρέα για... στήριξη. Επειδή, Μήτσο εσύ δεν πρόκειται να τα πεις, ας τα γράψουμε εμείς. Θυμάσαι το σλάλομ του Μαραντόνα στο Μουντιάλ του 1986; Θυμάσαι τα σπασίματα της μέσης του Γκάλη στο Ευρωμπάσκετ του 1987; Θυμάσαι το βολ πλανέ του Φαν Μπάστεν στο Γιούρο του 1988; Αν διαβάζοντας το κομμάτι γνέφεις καταφατικά ένα σου λέω: έτσι θα θυμόμαστε κι εμείς την παράσταση που έδωσες φέτος τον Μάη στη Βαρκελώνη. Αν ο Παναθηναϊκός έχει αναγορευθεί σε δυνάστη της Ευρώπης τα τελευταία 15 χρόνια το χρωστά σε πολλούς. Περισσότερο, όμως, σε εσένα και τον προπονητή σου.
Δεν υπάρχουν πολλά να πεις για τον τρόπο που ξεχαρβάλωσε τη Σιένα και την εντελώς διαφορετική - σαν ομάδα - Μακάμπι μέσα σε λίγα 24ωρα. Δεν υπάρχουν πολλά να πεις για τη μυθική συνέπεια του Παναθηναϊκού στα μεγάλα ματς. Δεν υπάρχουν πολλά να πεις για τους παίκτες που ξέρουν πως σε κάθε παιχνίδι με όποιον αντίπαλο και αν παίζουν είναι αυτοί που θα πανηγυρίσουν στο φινάλε. Δεν μπορείς πολλά να πεις για τον Ομπράντοβιτς που έφτασε τα 8... βαριά. Με σιγουριά μπορείς να πεις ότι ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ είναι ό,τι πιο πετυχημένο έχει εμφανιστεί στον ομαδικό αθλητισμό.
Με σιγουριά μπορείς να πεις ότι ο Ομπράντοβιτς είναι ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία του ομαδικού αθλητισμού. Με σιγουριά μπορείς να πεις ότι ο Διαμαντίδης είναι ό,τι πιο πλήρες έχει εμφανιστεί ποτέ στα ελληνικά γήπεδα μπάσκετ. Δεν το χοντραίνω περισσότερο. Και να είσαι σίγουρος, Μήτσο, ότι μπορούμε να γράψουμε και να πούμε πολλά. Αφήνουμε κάβα κάποια για τον Μάη του 2012 όταν θα παίρνεις το 4ο δικό σου και θα χαρίζεις το 7ο στην ομάδα σου...
πηγη:sday
