Στο θέμα της βίας στα ελληνικά γήπεδα, με αφρομή όσα συνέβησαν και στον τελικό του Κυπέλλου, αναφέρεται στο σημερινό του σχόλιο ο Γιάννης Σκόκας.Δεν πρόκειται να αναφερθώ στα αίσχη που έγιναν κατά τη διάρκεια του τελικού, διότι πραγματικά με θλίβει η μετατροπή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα σε πεδίο μάχης. Απλά μου προκαλεί εντύπωση η έκπληξη ορισμένων, η (εφήμερη) οργή κάποιων άλλων και κυρίως ο στρουθοκαμηλισμός των παραγόντων και της Πολιτείας που συνεχίζουν να κάνουν τους… Κινέζους. Μα καλά, πού ζουν όλοι αυτοί; Δεν βλέπουν τι συμβαίνει στα ελληνικά γήπεδα και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα; Τώρα ξύπνησαν;
Γιατί παραξενεύονται; Μήπως όλα αυτά τα χρόνια έχει ληφθεί κάποιο σοβαρό μέτρο από τις ΠΑΕ, την ομοσπονδία, τη Λίγκα και την Πολιτεία για την καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα; Προφανώς όχι. Το να… αμολάς τα ΜΑΤ στην αρένα δεν λύνει κανένα πρόβλημα, ούτε βεβαίως να τοποθετείς στις εξέδρες και περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου ανεκπαίδευτους και δίχως καμία αρμοδιότητα σεκιουριτάδες, οι οποίοι προσπαθούν με τα λόγια να… πείσουν τους χουλιγκάνους να περάσουν εκτός γηπέδου.
Τα τουρνικέ, τα ηλεκτρονικά εισιτήρια, οι εξονυχιστικοί έλεγχοι και οι κάμερες στα γήπεδα αποτελούν απλώς ημίμετρα στον δήθεν εκμοντερνισμό του ποδοσφαίρου μας. Ωστόσο, είναι σαφές ότι αν δεν υπάρξει ενιαίο πλάνο καταπολέμησης της βίας σε συνεργασία μεταξύ της Πολιτείας, των ΠΑΕ και των συνδέσμων το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί.
Επίσης, δεν αποτελεί λύση του προβλήματος το να τσουβαλιάζονται γενικώς οι σύνδεσμοι και το οπαδικό κίνημα κάθε φορά που γίνονται επεισόδια. Μπορεί να βολεύει κάποιους να λένε ότι οι σύνδεσμοι φταίνε για όλα, αλλά το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο από την απλοϊκή διαπίστωση ορισμένων για τα κακά παιδιά των συνδέσμων. Κάτι τέτοιο, προφανώς αποτελεί την εύκολη λύση. Λέμε δηλαδή ότι για όλα φταίει ο συνδεσμίτης και καθαρίσαμε. Αλήθεια; Και όταν γίνονται επεισόδια στις πορείες στο κέντρο της Αθήνας πάλι οι σύνδεσμοι φταίνε ή μήπως ευθύνονται αυτοί και για τις μάχες με την αστυνομία στην Κερατέα; Ποιον κοροϊδεύουμε;
Αν σε μια οργανωμένη πορεία 50.000 ανθρώπων, 1.000 τύποι κάψουν την Αθήνα, θα φταίνε τα συνδικάτα που οργανώνουν την πορεία και που βγάζουν τον κόσμο στους δρόμους ή αυτοί που πραγματικά κάνουν τα επεισόδια; Κάτι ανάλογο ισχύει και στα γήπεδα. Όταν για παράδειγμα, σε ένα πέταλο οργανωμένων οπαδών υπάρχουν 5.000 άνθρωποι που φωνάζουν και τραγουδούν για την ομάδα τους, σίγουρα θα υπάρξουν και οι 500… μπαχαλάκηδες που ψάχνονται για επεισόδια. Είναι δυνατόν όμως να καταδικάζεις ένα ολόκληρο κίνημα επειδή μια μειοψηφία ξεφεύγει;
Το τσουβάλιασμα (γενικώς) ανθρώπων, ιδεών και κινημάτων ανήκει σε άλλες εποχές, αλλά παρατηρείται κατά κόρον και τις ημέρες μας από την Πολιτεία και κυρίως τα Μέσα Ενημέρωσης. Βλέπετε, οι καιροί αλλάζουν, αλλά οι πρακτικές παραμένουν ίδιες…
Πιστέψτε με, δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ τους συνδέσμους. Ούτε υπήρξα μέλος συνδέσμου ούτε και έχω σχέσεις με συνδεσμίτες. Άλλωστε, κυρίως παλιότερα, δεν με… πολυσυμπαθούσαν κιόλας και έχω ακούσει αρκετά. Με ενοχλεί όμως η συλλήβδην καταδίκη ενός χώρου, έτσι απλά επειδή αυτή είναι η εύκολη λύση. Λυπάμαι που σας το λέω λοιπόν (σε όλους εσάς που εθελοτυφλείτε, είτε παράγοντες είτε πολιτικοί είτε δημοσιογράφοι) αλλά σε ένα σάπιο σύστημα που βρομάει από το κεφάλι δεν μπορεί να φταίει (μόνο) ο οπαδός.
Όσον αφορά τη λύση του προβλήματος της βίας στα γήπεδα, έχω την αίσθηση ότι είναι πολύ πιο απλή απ’ ό,τι πολλοί θεωρούν, αφού (κυρίως) κρύβεται στη βούληση! Δεν έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί άραγε η συμπεριφορά των ΠΑΕ, της αστυνομίας και των οπαδών διαφοροποιείται στους ευρωπαϊκούς αγώνες συγκριτικά με αυτούς του ελληνικού πρωταθλήματος;
Πηγή: leoforos.gr
